«Na pintura eu aprendo tanto dos meus mestres coma dos meus alumnos».

Publicado por Luis Angel Sabariz Rolán en

A valguesa Ángeles Garrido expón parte da súa obra pictórica de inicios autodidactas no Consistorio da vila.

Ángeles Garido comezou a súa andaina na pintura de maneira autodidacta hai xa máis dunha década. Logo comeza a súa formación profesional na Escola Obradoiro Porto Piñeiro de Valga, entón na especialidade de canteiría. Logo de rematar a escola, realizou un curso de debuxo para modelado financiado polo programa Líder da UE. No ano 2002 ademáis, inicia a súa andaina empresarial como xerente de Siamn, Servizo de Intervención Artística no Medio Natural, Fora no 99 cando, como alumna no Obradoiro de pintura e modelado Adeval, inicia formalmente os seus estudos de pintura.
Dende que dera ese salto artístico cara á creación de cadros, expuxo xa en máis dunha treintena de ocasións, contadas dende 2002, data na que se estreara na Casa do Concello de Pontecesures. Tamén nese mesmo ano iniciou o seu taballo como monitora de pintura nos colexios de Baño e Ferro Couselo.

¿Como xurde a idea desta última exposición, que se pode visitar xa no Concello de Valga?
Pois nace a partir da miña tarefa como monitora nos colexios da zona. Un pouco sae a raíz diso, para que a xente, o público poda coñecer un pouco a miña pintura tras o contacto con nenos aos que ensino.

¿Como define, pois, esta pintura?
Tecnicamente, nesta ocasión, son óleos sobre lenzos. En canto á temática, pois é variada: Hai figuras, xarras e incluso mariñas e paisaxes. De todo un pouco.

¿Hai algún emprazamento que resulte coñecido na comarca?
Sí, alomenos un. Amoso alí unha imaxe do río Ulla.

¿Son obxectos e paisaxes estrictamente figurativos?
Nesta mostra en concreto sí, son todas imaxes figurativas, non hai nada abstracto.

¿Pero vostede cultivou nalgunha ocasión o abstracto?
Sí, sobre todo agora. Nos comezos durante moito tempo, non me atrevía. En contra do que moita xente cre, facer un cadro abstracto non é sinxelo, non é botar un pouco de pintura nun lenzo. Agora traballo un pouco máis coa abstracción, aínda que tamén sigo moito coa pintura realista, que é a que se pode contemplar nesta exposición de Valga.

¿Practica algunha outra modalidade pictórica?
Bueno, tamén fixen incursións no surrealismo e si, efectivamente, probei un pouco todos os conceptos desta arte.

En canto a ritmo de traballo, ¿canto pode empregar na elaboración dun cadro?
Pois depende moito comezando xa só polo tamaño. Como mínimo podería dicir que emprego un mes e de aí, pois ata hai obras que requiren un ano ou máis. O que ocorre é que eu opino que tamén influe moito o que che fala e pide a obra que tes diante.

Iniciouse vostede coma escultora….
Asi é. Comecei nesta vertente artística, aínda que por motivos persoais a abndonei logo e troqueina pola pintura.

E ¿con cal das dúas artes desfruta máis?
Penso que non son comparables. Teñen moito en común pero difiren tamén en moito, a escultura é mais dura, por exemplo..

¿Como comezou neste mundo da pintura?
Empecei de forma autodidacta, pero logo bueno, vin que había aquí en Valga unha escola e iso animoume a recibir formación alí.

Agora é vostede a que da clases…
Sí, pero para min é tan importante dar clases coma recibilas. Por iso me dan aínda clases, e non está de máis realcionarse con outros pintores para que me sigan ensinando. E por suposto, aprendo moito tamén dos nenos aos que dou clases e compañeiros. Eu creo que na pintura aprendes tamén do contacto coa xente.

«Arousa, un mar de cultura». DIARIO DE AROUSA 06/12/09


0 comentarios

Deja una respuesta

Marcador de posición del avatar

Tu dirección de correo electrónico no será publicada.

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.