Pousa Antelo, galeguista.

Publicado por Luis Angel Sabariz Rolán en

Con Avelino Pousa Antelo, finado o pasado luns no seu Teo de querencia e adopción, o País perde un referente sobranceiro dese corpus que baixo o xenérico nome de galeguismo abrangue, ben que de moitos modos e mesmo intensidades, unha identidade común, unha pertenza individual e singular a un todo que da razón e sentimento ao que somos como pobo. Galicia.

Si, co poeta, Galicia é isto que vai en nós que nos leva, camino aberto nos sulcos, os que axudou a desbrozar na súa longa andaina vital o mestre da Baña, Lucho do Peto, que habería de ser tamén seu primeiro pseudónimo, abofé que foron relevantes para acreditar nas potencialidades da terra, na súa máis prosaica e nutricia realidade. Defensor do cooperativismo e agrarista convencido, Pousa Antelo levou por vilas e aldeas a palabra certa do seu maxisterio entre paisanos labregos e ainda mestres ensinándolles a respetala e coidala.

Tamén a súa militancia política habería de principiar ben cedo, na súa mocidade, logo de escoitar a Castelao no teatro Principal santiagués quen, no seu decir, o deixou vinculado para sempre á causa do galeguismo. Unha pertenza alimentada durante a República polas amistades e referenres doutros homes sobranceiros e que se foi reafirmando co andar do tempo para, xa na vellez, presidir algunhas das asociación que son sentimento vivo desa vocación galeguista.

E se tanto dende o maxisterio como dende a empresa, todo o seu facer profesional se mediu sempre en clave de servizo, do mesmo xeito toda a súa peripecia vital non é senón continuada testemuña de compromiso con ese pobo buscando sempre a adecuación ó momento e ó que os tempos demandaban. Mesmo rachando as aillantes barreiras ideolóxicas.

Foise en datas para él moi queridas por serviren para lembrar a quen foi un símbolo e un amigo, Anxel Casal. Haberá que disculparlle, xa que logo, a ausencia no Montouto, porque nesta ocasión o abrazou quíxollo dar en persoa sumándose a esa Santa Campaña inmortal na que procesionan todos os bos e xenerosos. Descanse en paz.

Por Juan Salgado
TIERRAS DE SANTIAGO, 21/08/12


0 comentarios

Deja una respuesta

Marcador de posición del avatar

Tu dirección de correo electrónico no será publicada.

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.