O 19 de agosto presentaranse os auxiliares administrativos para optar ó contrato dos programas de cooperación.

Segundo a información que teño, a Oficina de Emprego de Vilagarcía, logo de realizar a sondaxe valorando unha serie de criterios, envioulle unha carta a dez desempregados inscritos como auxiliares administrativos, para que o martes 19 de agosto se presenten ás 11:30 horas na Casa do Concello, co obxecto de realizar as probas para seleccionar ós dous que prestarán servizos perante 10 meses nos locais municipais. Lémbrase que a Delegación de Traballo concedeu unha subvención ó Concello de Pontecesures ó abeiro dos programas de promoción de emprego 2008.
O Concello non coñecerá ata o luns 18 o nome das 10 persoas enviadas pola oficina de Vilagarcía.
En tanto se coñeza publicarei a relación neste medio así como a composición do tribunal.

CONTAMOS CUN NOVO CESURE?O…

p1040038b.JPG

A criatura chamase Santiago Abalo, naceu en Estocolmo (Suecia) este luns 11 de agosto. ? nacer pesou arredor dos 3 kilos e mideu 50 cm.

Fillo do noso veciño «Chus Abalo» alias «O Rei», ó que esperemos ver pronto polo pobo xunto ca muller presentándonos ó rapaz.

PARABENS ós pais. Un bico para a Chusa.

familia-web.JPG

A familia horas despois do parto.

santi-celta-web.JPG

E coma non, a criatura viste dende o 1º dia as cores do Real Club (Celta de Vigo). Esperemos que nun futuro o rapaz non se faga o «sueco» a apareza vestindo o uniforme do Coruña 😉

Entre Patifas

Un filme documental de Pachi Baranda (2007).

Trátase dun achegamento ás andainas destas mulleres que cargaron coas ??panelas? na cabeza, como elas denominan aos cestos que empregaban para gañarse a vida cando os tempos non eran doados. Cada unha delas tiña un alcume e un cesto cheo de ilusións e gañas de tirar para adiante.

Elas fálannos dos malos momentos, das penas e tamén das alegrías. Nós só escoitamos. Para saber un pouco desa memoria abonda con escoitar a quen ten moito que contar.

Curtametraxe gravada en Pontecesures (Pontevedra) no nadal de 2006.

O tren é necesario para Catoira.

Artículo en «DIARIO DE AROUSA» de Nando Casal, Voceiro do BNG en Catoira publicado o 14/08/08.

A razón desta carta, é dar a miña opinión sobre o mantemento do servizo de tren no Baixo Ulla; opinión que coincide coa de moitos veciños e veciñas de Catoira, posto que xa temos recollidas máis de mil sinaturas na defensa do tren de proximidade.

Hai máis de 130 anos que Catoira e outras vilas do Baixo Ulla veñen disfrutando dun servizo público ferroviario. Agora, coa chegada da alta velocidade do ??Eixo Atlántico?, parece que en vez de mellorar ese servizo ,o que vai ocorrer, se entre todos non o evitamos, é que imos perder o tren.

Mentras que en Europa, dende hai moitos anos, se ven potenciando o servizo de tren, no estado español menospreciouse o transporte ferroviario. Agora, os nosos gobernantes queren recuperar o tempo perdído, centrándose na alta velocidade. No que atinxe a Galiza, o ??Eixo Atlántico? é a conexión coa meseta. Pero en vez de potenciar en paralelo os servizos de proximidade, como sería lóxico, non só non se potencian, senón que se pretenden desmantelar os poucos que hai, aducindo que non son rendibles economicamente e privando deste xeito a moitos cidadáns dun servizo público imprescindible nos tempos que veñen.

O encarecemento dos combustibles, o acceso ao consumo dos mesmos de países emerxentes, que aumentarán moito a súa demanda, fan pensar que o prezo dos carburantes non vai voltar aos niveis de hai uns anos, polo que temos que ir tomando concencia de que non imos poder utilizar tan ??alegremente? o coche particular. Teremos entón que demandar a posta en servizo de transportes colectivos públicos e asequibles ­autobuses urbanos, interurbanos e, fundamentalmente, o tren­.

Nestes intres, de Catoira a Santiago en tren tárdase en chegar trinta minutos, o mesmo que se vas en coche pola autopista, resultando a viaxe en tren máis económica, máis segura, máis cómoda e menos contaminante co medio ambiente. Se non utilizamos máis o tren, é porque as frecuencias son inadecuadas e tamén, porque desde as administracións públicas non se fomenta o uso deste servizo.

Para Catoira é fundamental o mantemento da actual vía. Se a levantan, quedaremonos sen servizo de tren, xa que o da Alta Velocidade non contempla, nin é posible, que faga unha parada na nosa vila. Tanto eu coma varios compañeiros do BNG de Catoira, apoiamos á plataforma ??Salva o Tren?, que ten como obxectivo prioritario manter o tren de proximidade. Perder ese tren sería perder o tren da historia e un retroceso para o noso desenvolvemento.

Parece lóxico pensar que dentro de pouco tempo a Xunta asuma as competencias dos servizos ferroviarios no noso país, como está ocorrendo noutras zonas do estado, polo que levantar as actuais vías sería un contrasentido.

Penso que os responsables políticos que representamos nos concellos á nosa veciñanza, debemos buscar o mellor para o noso pobo, pero tamén temos que pensar en clave de país. Somos moitas as persoas que pensamos que unha das mellores maneiras de achegar unhas vilas a outras, de ir vertebrando o territorio, é abrindo novos camiños de ferro e, por suposto, non desmantelar os existentes, máis ben potencialos, coordinalos coas liñas dos buses, dando bos servizos e fomentando desde as administracións o uso do transporte público.

Quero mostrar a miña solidariedade co pobo de Portas, que xa está a padecer a supresión dese servizo, e animalos a continuar na súa loita. Tamén quero agradecer a todas as persoas de Catoira e bisbarra que asinaron o manifesto en defenda do tren de proximidade. Entre todos e todas conseguiremos que Catoira e a nosa comarca non perdan o tren.

Los vecinos impiden de nuevo en Portas que ADIF realice trabajos en la vía y retire los raíles.

A las nueve de la mañana de ayer volvieron a saltar todas las alarmas en Portas. Los vecinos se levantaron con la sorpresa de que varios operarios del ADIF (Administrador de Infraestructuras Ferroviarias) estaban trabajando en la vieja vía del tren, que el Ministerio de Fomento pretende desmantelar hasta Vilagarcía tras quedar fuera de servicio hace unas semanas debido a la puesta en funcionamiento de la variante del AVE. No lo dudaron ni un instante y, ante la ??amenaza? que suponían para ellos estos operarios, se lanzaron a las vías para impedir que realizasen ningún tipo de trabajo en los raíles.
No es la primera vez que lo hacen, sino que el pasado 20 de julio, escasas horas después de que el municipio se quedara sin servicio ferroviario, ya impidieron ??el desmantelamiento de los raíles? En esta ocasión, fue un vecino el que se percató de la presencia de los operarios, que se encontraban justo en el mismo punto que el citado 20 de julio. El lugareño dio la voz de alarma a miembros de la plataforma ??Salva o tren? y en cuestión de minutos aparecieron en las vías unas quince personas ??indignadas? que se dispusieron a ??invitar? a los trabajadores del ADIF ??a que desoyeran la voluntad de Fomento?.

Inicialmente, el encargado de la cuadrilla ??parecía no acceder a tal petición?, por lo que los vecinos comenzaron a proferir gritos: ??¡Márchense de aquí! Lo único que tienen que hacer en este lugar es reponer los dos raíles que ya levantaron y, sobre ellos, poner el tren?. Entre el revuelo, el encargado mantenía conversaciones telefónicas con sus superiores para comunicar el problema que les había surgido, al tiempo que la gente le decía ??llame a su jefe y a la ministra, y que vengan aquí? o también ??no provoquen al pueblo, que no somos delincuentes, estamos defendiendo nuestro transporte público?.

En vista de que los ánimos entre los vecinos no se calmaban sino, más bien, todo lo contrario, los operarios decidieron recoger sus herramientas y marcharse del lugar. Desde la plataforma ??Salva o tren? advierten que no tolerarán su regreso: ??el pueblo de Portas no va a permitir que se hagan actuaciones en la vía que no vayan encaminadas a la reposición de los dos raíles que levantaron?.

Los trabajadores del ADIF que ayer se desplazaron a Portas tenían como cometido colocar un tope en la vía para que el tren que transporta cemento hasta una fábrica del municipio pueda hacer un cambio de sentido sin que se produzca un descarrilamiento. Este transporte de mercancías es el único motivo por el que se mantiene el tramo de vía entre Portela y Portas ya que, de no ser por él, Fomento optaría por desmantelarlo, al igual que quiere hacer con los raíles que discurren entre Portas y Vilagarcía.

??Salva o tren? apunta que ??la mejor manera, barata, rápida y sencilla de evitar el descarrilamiento? de ese convoy del cemento es ??reponer las dos vías que en su día levantaron, sin gastar un céntimo más en beneficio de un contrato con una empresa privada, cuando al pueblo contribuyente le han dejado ya sin su tren?.

Los vecinos de Portas e integrantes de la plataforma establecieron desde el 20 de julio turnos para vigilar las vías y evitar así que el ADIF pueda desmantelarlas, ya que creen que el levantamiento de los raíles significaría haber perdido el tren para siempre. Además califican los intentos por manipular las vías como ??una vejación y humillación del Ministerio de Fomento al pueblo?.

DIARIO DE AROUSA, 14/08/08

Valga: Cando o trigo dá os seus froitos.

Valga reviviu onte a colleita do trigo, pero dun xeito moi particular e que para as novas xeracións é toda unha novidade. Un grupo de veciños reuniuse na finca O Pradiño, en Ferreirós, para recoller este cereal dun xeito tradicional, coas mans, ferramentas rudimentarias e pouco máis. Non houbo as modernas máquinas que hoxe facilitan as tarefas do campo, que antano era duro pero tamén divertido, posto que a recolecta significaba un acto social no que os veciños aproveitaban para reunirse e converter o traballo case nunha festa. De feito onte, ó rematar a faena, celebrouse unha merenda para repoñer forzas e aliviar o cansanzo.

Antigamente a colleita do trigo non se limitaba só ó traballo, senón que arredor desta tarefa agrícola realizábanse actos sociais nos que os veciños se reunían e tamén aproveitaban para pasalo ben. Boa mostra deron os veciños de Valga que onte realizaron na finca O Pradiño ­de Loncras, na parroquia de Cordeiro­ a recollida deste cereal de xeito manual e tradicional. ? final a actividade converteuse en toda unha festa na que maiores e máis pequenos se animaron a bailar as pezas que tocaban as pandereteiras de Moldes.
Foi o colofón perfecto para unha tarde que reuniu no lugar de Loncras a preto de cincocentas persoas que non quixeron perder a oportunidade de revivir a tradicional colleita. Incluso se achegaron ata a finca visitantes chegados de San Sebastián e tamén un profesor da Universidade de Santiago, que puideron comprobar como ós maiores de Valga non lle faltan folgos e foron capaces de pañar, só axudados con fouciños, unha leira enteira de trigo. Sen máquinas de ningún tipo, como había que facer cando o traballo no campo era aínda do máis rudimentario e duro.

O trigo recollido ­que fora plantado polos propios veciños no mes de abril­ xuntouse en ??monllos? que foron trasladados ata as instalacións do colexio Xesús Ferro Couselo, de Cordeiro, onde repousarán ata o sábado. Ese día, pola mañá, os maiores continuarán cos traballos e abrirán os monllos para construir pequenos palleiros. Este é o mellor método para que o trigo seque, madure e se poida separar o grao da palla. Iso faráse o día da malla, que aínda non ten data fixa, pero que se celebrará cando comece o curso escolar para que os nenos ­que onte acudiron en cantidade a Loncras­ poidan comprobar como se realizaba hai décadas esta tarefa. A partir de agora o papel dos rapaces será máis activo xa que, ademáis de mallar o cereal, tamén poderán comprobar cómo se realiza a moenda e convertir, coas súas propias mans, a fariña en saboroso pan.

Merenda opípara > Por certo, que onte tamén houbo en Ferreirós, unha opípara merenda para os participantes na colleita, que repuxeron forzas con sardiñas en conserva, chourizos caseiros e queixo, todo acompañado con pan de trigo e millo e regado cun bo viño tinto de Barrantes.

Ese foi o punto no que o traballo se convirteu en festa e no que os veciños que se deron cita na finca O Pradiño comezaron a desenfadarse para bailar unhas muiñeiras e coplas ó son das pandeiretas e as castañolas.

Esta iniciativa formou parte da segunda edición do Encontro Interxeracional de Valga, que o Concello puxo en marcha o ano pasado co obxectivo de que nenos e maiores do municipio puideran realizar actividades conxuntas ó tempo que estas dúas xeracións de valgueses, separadas por varias décadas de tempo, poden aprender cousas unha da outra.

Por outra banda, a colleita, ó igual que ocurriu en abril coa sementeira, permiten recuperar o patrimonio cultural inmaterial da localidade, neste caso no sector agrario.

DIARIO DE AROUSA, 14/08/08