Taller de empleo de Valga: soldadura y atención a personas con dependencia.

Valga había solicitado varios módulos para su obradoiro, pero finalmente solo le fueron concedidos fondos para poner en marcha dos. Ante esta tesitura, se descartaron iniciativas comola rama del tursimo para priorizar soldadura y atención a personas con dependencia, por ser las que tienen una mayor salida laboral. En ambos casos, los ciclos se dessarrollarán en centros existentes: bien en el taller del instituto (soldadura), bien en el Centro para Persoas con Discapacidade.

LA VOZ DE GALICIA, 05/12/2

Unha porta á recualificación.

O Concello de Valga leva anos desenvolvendo proxectos formativos encamiñados á inserción laboral dos nosos veciños. Estas accións sempre foron importantes polo que tiñan de ferramentas para abrir portas, pero no actual contexto de crise, a súa relevancia ainda é maior xa que os obradoiros son portas para a recualificación profesional de moita xente que, tras anos de traballo en distintos sectores, se atopa de repente no paro e sen a titualción que avale os coñecementos adquiridos coa práctica. Foi pensando nesa xente, sobre todo, como deseñamos o obradoiro de emprego de Valga para este ano. Pensando nesa xente e, tamén, atendendo as demandas dos empresarios e sen perder de vista aqueles sectores que están a producir postos de traballo. Porque o que é evidente é sen ter en conta eses dous aspectos (o de quen demanda emprego e o de quen está en disposicion de crealo) calquer iniciativa deste tipo está abocada ao fracaso.

Mª José Devesa. Axente de Emprego e Desenvolvemento Local de Valga.

LA VOZ DE GALICIA, 05/12/12

Exposto ao público o orzamento xeral 2012.

No Boletín Oficial da Provincia de hoxe, 5 de decembro, aparece o anuncio de que aprobado inicialmente polo pleno da corporación o día 03/12/12 o orzamento xeral de Pontecesures e a relación de postos de traballo para o exercicio económico 2012, exponse ao público na secretaría do concello durante 15 días hábiles a efectos de reclamacións de conformidade co exposto no artigo 169.1 do R.D. Lexislativo 2/2004, do 5 de marzo, e disposicións concordantes.

??No me puedo ir a la calle con tres hijos?.

La comarca del Ulla-Umia no es, por desgracia, ajena al drama incesante de los desahucios. El caso de dos familias de Pontecesures, a las que la Espada de Damocles del desalojo tiene atenazadas, movilizó ayer a la plataforma Stop Desahucios de Santiago, cuyos miembros ocuparon durante horas la sucursal del Banco Santander en la compostelena Praza de Galicia. Entre los manifestantes se encontraban las dos mujeres cesureñas inmersas en sendos procesos de ejecución hipotecaria.

Rosa, de 47 años, es una de ellas. Está casada y tiene tres hijos, dos de ellos menores de edad (de 6 y 15 años). El tercero tiene 20 pero está en paro, igual que su marido, que hace cuatro años perdió su trabajo en el sector de la construcción. Agotada la prestación por desempleo y una ayuda familiar posterior, los cinco miembros de la familia sobreviven con los 426 euros que percibe Rosa y con los alimentos básicos que mensualmente reciben a través de Servicios Sociales. Hace meses que dejaron de pagar la hipoteca de 96.000 contratada con el Banco Santander. Desde entonces, tratan de negociar la concesión de un alquiler social, pero la respuesta ha sido de momento negativa. ??Me habían dicho que el Santander era un banco de pobres, pero no lo veo así. A los pobres los machacan bastante?, afirma. La entidad le ha ofrecido la dación en pago, pero Rosa y su familia no pueden aceptarlo. Se quedarían sin techo. ??No me puedo ir a la calle con tres hijos?, insiste, y tampoco podría acceder a otra vivienda con los escasos recursos de los que disponen. El alquiler social era el objetivo con el que ayer puso rumbo a Compostela para participar en la concentración de Stop Desahucios.

La protesta pretendía forzar al Banco Santander a comprometerse por escrito a no dejar en la calle a esta y otras familias, entre ellas una vecina de Pontecesures también con una menor a su cargo. La mujer, que no quiere que se revele su nombre, tiene 50 años y dos hijos de 14 y 20. Este último se ha independizado. Llegó de Brasil en el año 2000 con su pareja, que ganaba ??un buen sueldo?, de ahí que decidiesen comprar un piso en la villa. Les concedieron una hipoteca de unos 100.000 euros, de la que arrastran cuotas impagadas desde hace año y medio, meses después de que su ya exmarido ??nos abandonó, dejó de pagar la hipoteca y la carga cayó encima mía?. Desde entonces sus idas y venidas a sucursales del Santander han sido constantes. ??Solo me repiten que tengo que pagar?. En una ocasión ??me dijeron que ingresara 7.000 euros. ¿De dónde los voy a sacar?, si no los tengo. Tuve que vender el coche para darle de comer a mi hija?. Llegó a proponer al banco que ??me dieran trabajo como limpiadora? para tener un sueldo con el que hacer frente a los pagos.

Sin experiencia laboral, ??nadie me da trabajo porque soy mayor? y cada vez ve más cerca un posible desahucio porque ??ya vino un tasador a mi casa?. Sobrevive gracias a la ayuda de su hijo mayor, de ??vecinos, amigos y gente que es solidaria. Nunca recibí tanto cariño ni estuve tan arropada por gente que no conozco? como ahora, tras ponerse en contacto con Stop Desahucios ante la desesperación en la que estaba sumida. ??Me llaman todos los días preguntándome cómo estoy, diciéndome que esté tranquila? al tiempo luchan por conseguir un alquiler social. ??Esta es la casa de mis hijos, no puedo buscar otro lugar para vivir porque no tengo ningún ingreso?. Recientemente ha solicitado una ayuda y ??parece que me concedieron unos 320 euros al mes, pero de momento no me llegó nada?, por lo que el ??drama? continúa para ella. Al igual que para otras muchas familias españolas que ??viven con pánico, como yo?.

El concejal de Servicios Sociales cesureño, Roque Arújo, confirmó ayer que el Concello está al tanto de estos casos, ??apoiando? a estas familias con ??medios materiais, xurídicos e, chegado o caso, o alcalde podería intermediar coas antidades bancarias?. Su deseo es que ??non se chegue a un desafiuzamento como os que, por desgracia, vemos na televisión? prácticamente a diario.

DIARIO DE AROUSA, 05/12/12