Espinosa jura defender el pimiento de Herbón.

31337.jpg

31327.jpg

31338.jpg

31339.jpg

La ministra alaba el producto y se convierte en uno de los cinco nuevos miembros de la Orden padronesa ··La degustación de los casi tres mil kilos atrae a medios de comunicación procedentes de Corea y de Alemania

Miles de personas se acercaron el pasado sábado a la carballeira de los padres franciscanos en Herbón (Padrón) para secundar la tradicional degustación del pimiento de Herbón. En esta ocasión, la exaltación gastronómica tuvo a una pregonera de excepción, la ministra de Medio Ambiente, Elena Espinosa (pese a que los carteles anunciaban al conselleiro de Traballo, Ricardo Varela, hasta el último día).

Espinosa alabó el producto de las tierras de Herbón y la calificó de ??joya gastronómica?, autoproclamándose al final de su discurso como embajadora del pimiento de Herbón. También juró defender este producto cuando el regidor, Camilo Forján, le impuso la capa de la Orden de Cabaleiros e Dama do Pemento de Herbón, junto a otros cuatro candidatos: los directores xerais de Turismo y de Produción, Rubén Lois y Antonio Oca; el director del Centro Superior de Hostalería de Galicia, Xosé Paz; y el jefe de Extensión Agraria de Padrón, José Ramón Torreira.

La comisión también entregó los pimientos de Plata al restaurante Reina Lupa, representado por Manuel Martínez, y a Radio Valga. La sabia pementeira recayó en M.ª Carmen Miguéns, y el Xove Pementeiro en Xosé Ramón Dopazo. También se premió el ingenio de las carrozas de la procesión motorizada.

La exaltación atrajo a numerosos medios de comunicación, entre los que destacaban dos televisiones, una de Corea y otra de Alemania. El pimiento salió triunfante y más internacional que en cualquier celebración. Y van ya treinta.

TIERRAS DE SANTIAGO, 05/08/08

O Santiaguiño do Monte en Padrón.

Tempos de mudar. Atrás soan campás de alalás e berros de ancestrais patrias que se converteron da noite para a mañá ,en realidades de afirmacións da lingua e costumes. Aderezos sine die materializados no monte San Gregorio, a capela e fonte artellada polo báculo do Santo Apóstolo a carón da Raíña Lupa. Visitantes senlleiros, a xeito de peregrinos, con bordóns, cunchas e sandalias de coiro arrescendendo polas escaleiras, entre viacruces na pedra do Convento dominico e cheiro pulcro das mimosas amarelas, que actúan de acólitos, para erguer o Santo do altar baixo o Pedrón parroquial.
Bispos, cóengos e cregos dan vida no tempo ó ideario relixioso que se mesturan noutra vertente nunha festa folclórica, de gaitas e ferreñas, empanadas de millo e viños do país, tintos e brancos. No relembro dos recordos, o Arcebispo Martín de Herrera, os párrocos José María Meléndez, Don Nicolás e Don Celestino, Couto Anido, ou por outras bandas Octavio Sanmartín, irmáns Rodríguez, Blanquito, Ramón Rey e tantos anónimos que xunto co pobo padronés, e axuda das institucións, termaron uns vimbios pra facer uns cestos que acurruchen unha sobranceira parte da cultura local .
Velaí unha andaina de luces e sombras que na década dos sesenta tivera unha visión de futuro, onde se espallaban ós catro ventos, amén do galego, en castelán, inglés e francés nun libriño de distribución gratuíta. Aínda máis, homilías como as do franciscano Padre Isorna, onde se vislumbraban os problemas sociais e de traballo e mesmamente sen prebendas, a desempoar actuacións teatrais como Os vellos non deben namorarse, e grupos corais como o orfeón Terra Nosa e os cantores de Poio. Eran e son uns xermolos carismáticos que na vila da ponliña verde endexamais deben desaparecer. Porque como aseveraba o historiador Antón Fraguas, soamentes hai un único Santiaguiño do Monte en Galicia, e atópase en Padrón.

Columna «Dende o Espolón» de Masito Beiró, pintor e escritor de Padrón
TIERRAS DE SANTIAGO, 05/08/08

Anécdota: Para el Valedor do Pobo, Pontecesures ya no está en la provincia de Pontevedra.

El que fuera presidente de la Xunta en la preautonomía, José Quiroga, aseguró que era más fácil que el Misisipi cambiara su curso que él dejase su cargo. El río continúa en su lugar, pero él dejó la presidencia. El Valedor ahora cambia el curso del Ulla, que divide dos provincias, A Coruña y Pontevedra, al situar a Pontecesures, que siempre aspiró a respirar aires de Compostela, en la provincia de A Coruña. Así se recoge en el Capítulo II, apartado 1-2 (O deber legal de colaboración nas investigacións da institución, pág. 847-848). Sirva como anécdota. Queremos entender que fue un error involuntario.

TIERRAS DE SANTIAGO, 05/08/08