Importante mellora no pavillón municipal de Pontecesures.

No día de hoxe, reanúdase a actividade neste pavillón municipal que se atopa situado a carón do CPI Pontecesures. Dende hai tempo pavimento presentaba problemas polo seu estado esbaradizo que ocasionaba verdadeiras dificultades para a práctica deportiva. Logo de realizar varias probas, adoptouse a decisión de botar unha capa de laca ou barniz. Os traballos foron realizados dende o venres pasado e hoxe, co producto qúimico totalmente seco, reanudarase a práctica deportiva para os clubs e para as clases de educación física do CPI Pontecesures.

Logo de realizar as comprobación oportunas, parece que os problemas do solo van desaparecer por un bo espazo de tempo e iso é un motivo de satisfacción do goberno local que atende a demanda dos clubs deportivos de fútbol sala e de baloncesto que consideraban fundamental a actuación.

Actividades contaminantes que non admiten excusas.

No me extraña que el desencanto ciudadano con la clase política vaya aumentado, porque la contradición entre los discursos y la gestión es tan evidente que ya apenas se molestan en disimularla . Uno de estos casos se vive en Padrón, donde el alcalde lleva cinco meses dudando si conceder o no una licencia para levantar una planta de hormigón al aire libre en una zona incluida en la Red Natura, con casas de turismo rural próximas y un río Sar a escasos 200 metros de donde se pretende poner en marcha una cementera, bajo la excusa de que será sólo de forma temporal para surtir a las obras del AVE. Una temporalidad que nadie asegura. Este tipo de plantas se suelen ubicar a pie de obra, y si realmente el objetivo último es realizar la actividad por un tiempo limitado, resulta difícil de entender que se pretenda dar permiso en una zona, que además, tiene un planeamiento urbanístico que lo prohíbe.

Samuel Riveiro ( O Sar)
Carta ao Director de TIERRAS DE SANTIAGO, 02/11/10

Por un museo para Carlos Bóveda.

Magnífica iniciativa da Arte Mostra «Santiaguiño do Monte» que capitanea ese infatigable padronés que é Fernando Castaño para que Padrón poida dispor do desexado museo Carlos Bóveda, en homenaxe permanente ao artista pintor que non tan só amosou ca sua arte o gran amor a terra, senón que sempre no mais profundo dos seus sentimentos persoais, coma ben nos consta a cantos tivemos a sorte de haber disfrutado coa sua amizade sentiu por Galiza ainda (ou tal vez por elo) nos anos en que pasou parte da sua vida na Arxentina, tan afastado do seu «terruño» no pintoresco lugar A Ponte- Aldea, en Padrón onde foi nado.

Dice o amigo Castaño e coincidimos plenamente, que sería do mais lamentable que Padrón puidera perder o seu estupendo patrimonio artístico e cultural coma é o extraordinario legado que o popular e sobranceiro pintor padronés deixou por medio da sua dona viuva Sara Paz, e fillos. Para elo sería importante poder contar coa casa natal do pintor padronés e proceder a sua restauración.

Segundo noticia ao parecer hai mais dun Concello alleo a Padrón interesados en poder facerse coa ampla colección das sobranceiras pinturas de Carlos Bóveda ou incluso levalas para Arxentina onde él viviu mais de corenta anos. Esto pode ser, ainda que non debería facer falla, un acicate a ter en conta para que os padroneses en xeral e entidades públicas e privadas se poña mais interése e urxenza en conseguir o fundamental obxetivo dese que outro amigo Miguel Piñeiro, non dubidaría en chamar museo » Bovediano «. Tamén V. Furelos se sumou a inquedanza que todos nestes momentos sentimos por lograr tal proxecto evitando que a obra como él dice de «outro dos nosos» se deixe marchar para fora.

Carlos foi sempre unha «bandeira» destas terras do Sar e Ulla, e de Galiza, ao fronte da sua arte xa en España como asemade noutros paises de Europa e América. Sempre nos representou como diría o ilustre paisano e Nobel, Camilo José Cela, co orgullo que en todo momento dá sentirse de Padrón .

Por José Castro Cajaraville
TIERRAS DE SANTIAGO, 02/11/10