Arqueólogos hallan en el lecho del Ulla restos de cerámica medieval.

Los arqueólogos que se encargan de investigar parte del patrimonio cultural de Valga localizaron en los últimos días diversos restos cerámicos de la época medieval en el fondo del río Ulla, en cuyo cauce y entorno se centran las prospecciones, llevadas a cabo por la empresa Argos y Universidad de Santiago.

El proyecto tiene como objetivo localizar evidencias de la existencia en el Ulla de un fondeadero o puerto romano y de la denominada ??Turris Augusti? ­un monumento dedicado al emperador Augusto­, que supuestamente se emplazaba frente a la desembocadura del río Sar. En las prospecciones trabajan cuatro arqueólogos de Argos ­Servicios de Actividades Subacuáticas S.L.­ y seis voluntarios, estudiantes de la universidad compostelana, que en los últimos días pudieron comprobar cómo las investigaciones van dando sus frutos.
El área de estudio comprende la zona entre la desembocadura del río Valga y el límite con el municipio de Pontecesures, en donde los expertos han encontrado restos de ánforas y otras cerámicas tanto medievales como modernas. Este descubrimiento fue posible gracias a prospecciones subacuáticas pioneras en Galicia, ya que nunca antes se había realizado una intervención científica similar en un río de nuestra comunidad. En ella colabora el Club Náutico de Pontecesures, que cedió a los expertos sus instalaciones y materiales.

Otra parte del proyecto, que está financiado por el Concello de Valga y la Dirección Xeral de Patrimonio, se centra en la zona terrestre conocida como Agramar. Allí han localizado un nuevo yacimiento arqueológico que hasta el momento no estaba catalogado y que está formado por materiales de época romana y restos de muros perimetrales.

Debido a lo fructíferos que están resultando los trabajos, los arqueólogos todavía continuarán investigando en la zona para ??comprobar algunos otros puntos interesantes? en el entorno de Agramar.

Dentro de esta misma iniciativa de recuperación patrimonial, un equipo de expertos realizaron sondeos en el lugar de Beiro, donde localizaron restos que podrían pertenecer al antiguo Monasterio de Santa Comba.

DIARIO DE AROUSA, 30/10/08

Arranxada a avaría de auga na traída particular de A Ponte.

Dende hai moito tempo, 23 casas de A Ponte teñen unha traída particular de augas que discorre pola rúa Cantillo de San Xulián, preto da gasolinera, e vai nun tramo sen soterrar por baixo dos arcos que están baixo a beirarrúa fronte á antiga Casa Castaño. Dende alí parte ata a ponte medieval sobre o río Ulla.
Pois ben; nestes días os veciños apreciaron a falla de auga e fixeron as comprobacións oportunas nos depósitos e noutras zonas da conducción. Localizouse a avaría e así, xusto debaixo dos arcos nas proximidades da ponte sobre o río, apreciouse a mangueira raxada en varios puntos. podendo tratarse dunha gamberrada.
Na tarde de hoxe foi arranxada a mangueira.

André Oliveira, referencia en el Club Náutico Pontecesures.

El Náutico de Pontecesures de piragüismo inició hace días los entrenamientos de cara a la temporada 2008/2009 con las mejores ambiciones.
Para esta nueva temporada su «alumno» más aventajado, André Oliveira, se concentrará con el equipo gallego sub-23 a la espera de que a partir de enero se formen los distintos equipos nacionales, intentando conseguir alguna de esas plazas. Álvaro Loureiro está concentrado con la selección gallega española juvenil. La novedad más destacada es la incorporación de Marcos Cascallar a la selección gallega cadete, siendo el primer kayakista de este club en concentrarse en Centro Gallego de Tecnificación Deportiva. Los restantes palistas del club se entrenarán en las aguas del río Ulla.

DIARIO DE PONTEVEDRA, 15/10/08

Anxo Angueira, escritor de Manselle: «A creación literaria é un verdadeiro milagre».

anxo-angueira.jpg

??Un dos obxectivos de todo mestre é o de que os seus alumnos sexan independentes intelectualmente e que amen a súa lingua? ·· ??Galicia vive un momento extraordinario no nivel de literatura, non só de poesía?

?? Despois de catro anos de parón literario, acaba de publicar ??Fóra do Sagrado??, ¿que supón para ti esta obra?

?? Ese parón foi relativo. Ao mellor paras de publicar poesía, pero fas outras cousas. Durante este tempo estiven facendo a tese de doutoramento, sobre unha obra de Méndez Ferrín. Pero si, Fora do sagrado é algo novo na miña actividade literaria, e en concreto, na miña actividade poética. Porque eu que son da Terra de Iria, da aldea de Manselle, en Dodro, tamén vivo en Vigo. Fora do Sagrado é un canto a Vigo, ao Vigo que eu coñecín, que eu amo. ? unha cidade moi complexa, moi difícil, pero tamén é unha cidade aberta, viva, estrepitosa. A min, vitalmente, deume moitísimo. Ademais, é como unha especie de célula onde está representada toda Galicia. Fora do Sagrado é un verso dun poeta vigués medieval, que era Martín Códax.

?? O escenario da túa literatura sempre foi as terras de Iria. Agora que atopamos á cidade de Vigo como referencia, ¿pódese dicir que xa está todo dito na túa obra sobre Iria?

?? Non, para nada. Simplemente trátase dun canto que lle necesitaba facer a Vigo. Eu non saio, incluso vivindo en Vigo, non saio da miña terra. E nin moito menos, non está todo por dicir sobre esa terra, a terra de Rosalía de Castro. Talvez foi ela a que a instituíu literalmente, e tamén o farán os que veñan agora. ? unha terra central na historia de Galicia. Agora estou traballando nunha novela, ambientada nos anos sesenta, no mundo do río Ulla, nese corazón que ten a terra de Iria.

?? ¿Cal considera vostede que sería a súa achega persoal á terra de Iria?

?? Home… eu algo fixen… Por exemplo, fixen unha guía sobre ela. Eu creo, humildemente, que foi a achega do nome de Terra de Iria. Porque outros escritores atoparon outras denominaciones como o Ullán. Eu diría entón que o nome de Terra de Iria, que é un nome moi bonito, non Iria Flavia, que parece un apelido, que lle dá certa categoría, senón Iria que é como lle chama a xente de alí e como se lle chamou historicamente. Á parte desa guía, da terra de Iria, pois o resto das obras que falan dela, pero como outros autores que tamén o fixeron.

?? En Dodro hai moitos autores recoñecidos, pero ¿pensa que aínda lles queda por dar un paso máis adiante?
?? Concretamente no concello de Dodro, falta aínda moitísimo impulso. A actividade creativa e cultural non debe nin pode ser unha actividade institucional. Aínda así, eu creo que dende hai tempo o concello de Dodro está impulsando a literatura, a creación literaria, como a organización do premio que leva o nome de Eusebio Baleirón. En todo caso, a creación literaria é un milagre. De todas formas, por moito que se fomente, se non hai non hai nada que facer. E na terra de Iria, dáse ese milagre. Poucas terras de Galicia, poucos territorios, poucas comarcas teñen tal densidade de escritores, e de escritores importantes. Ás veces, eu penso na terra de Celanova, ten a Curros, ten a Celso Emilio… penso en Mondoñedo e Cunqueiro, en Ourense… pero, na terra de Iria, temas a Rosalía de Castro, a Cela… aínda que non é concretamente da terra de Iria, eu creo que se vinculou máis ao final da súa vida. Nicasio Pajares, Pepe Hermida… tamén os de Dodro…e tampouco hai que esquecer os de Rianxo, porque tamén é da terra de Iria, con Dieste, Castelao… Poucos territorios teñen ese milagre da creación literaria e de persoas tan significadas de Galicia. E seguro que ese milagre vai continuar e que van achegar cousas importantes.

?? Falamos agora do momento actual. ¿Cal cre que é o momento polo que atravesa a literatura tanto na comarca, como en Galicia?

?? Na comarca hai un grupo de poetas novos, moi rebeldes, moi revolucionarios… que fan recitais, edítanse libros, edítanse revistas… Aí atrás fíxoselles unha homenaxe a Ramón Cabanillas e a Rosalía de Castro, onde se xuntaron moitos posetas da comarcas, cos da rede Escarlata. Neste sentido, é unha comarca viva. E falando de Galicia, creo que, dende o meu punto de vista, vive un momento extraordinario. Sempre hai quen anda chorando, que anda queixándose, parece que é un deporte do que pasa en Galicia. Pois non, a literatura en Galicia é unha república libre e moi potente. E non só na poesía, que aí sempre o fomos, pero tamén nos outros ámbitos literarios, na narrativa, no teatro. Galicia vive un momento como nunca viviu na súa historia. Se Rosalía de Castro ve a realidade literaria actual, ficaría sorprendida da cantidade de escritores novos e vellos que publican e coa calidade extraordinaria coa que se está facendo, a pesar de que moitos pesimistas digan cousas, que para min, non teñen moito sentido.

?? Vostede é mestre. ¿Que lle quere ensinar aos seus alumnos sobre literatura?

?? Eu quérolle transmitir cousas. Talvez un dos obxectivos de todo profesor é que os alumnos aprendan a pensar por si mesmos; que sexan independentes dende o punto de vista intelectual, que teñan curiosidade pola súa propia formación. E depois, máis en concreto, o que pretendo é transmitir o que me transmitiu a min o meu profesor, Bernardino Graña: o amor pola nosa lingua, o orgullo de falala, e tamén, o amor pola nosa literatura e pola literatura en xeral. Nese sentido, esfórzome porque a literatura non sexa un cúmulo de nomes, datas… senón de que a literatura estea ahí, viva nas clases. Creo que é a mellor maneira de que os rapaces e as rapazas se acheguen á literatura.

?? Ademais da tese na que andas a traballar, ¿en que outros proxectos anda inmerso ou ten pensado iniciar?

?? Vai saír un libro do proxecto Rosalía Vintee un, proxecto que me encargou a Consellería de Educación. ? un proxecto levado musicalmente por Abe Rábade, é un achegamento contemporáneo á figura de Rosalía. Vai ser un espectáculo que se estreou na Habana, cando Galicia foi invitada, e do que agora se vai publicar un libro. Hai outros, como a novela, teño o reto de editar, me gustaría facelo, a poesía galega de Rosalía de Castro, tanto a galega, como a que está en castelán. Tamén gustaríamo editar a obra doutro poeta berciano, Antonio Fernandez Morales .

O PERFIL-Naceu en Manselle, aldea de San Xián de Laíño, no concello de Dodro, en 1961
– Realizou estudos de Bacharelato en Padrón, onde tivo o primeiro contacto con Bernardino Graña. Realizou estudos de Filoloxía Hispánica, coa especialidade en lingua galega.
-Actualmente traballa como mestre de lingua e literatura galega no IES do Meixoeiro e na Universidade de Vigo.
-Gañou entre outros o Premio Esquío ou o de poesía Camiño de Santiago polo poema ??O valo de Manselle??, e o Premio Café Dublín, polo libro de relatos ??Bágoas de facer illas??.

TIERRAS DE SANTIAGO, 14/10/08

Pontecesures mira con recelo la variante de la Nacional.

Las previsiones de Fomento en cuanto a infraestructuras viarias han sido acogidas con cierto escepticismo en algunos municipios como Pontecesures, donde la tan manida variante, continuación de la hipotética de Padrón, lleva en el candelero más de una década. La circunvalación es cuando menos necesaria, al estar este municipio atravesado por la N-550, una de las arterias viarias saturadas por el tráfico, pero pese a ello, tripartito y oposición ­coinciden en señalar que el anuncio hay que tomarlo con pinzas. Y es que del hipotético trazado ??lo desconocemos todo. Aquí no se empezó nada? (eso que el proyecto para redacción de estudio informativo tiene fecha de 2007), recalcó el alcalde en funciones, Rafael Randulfe.
El representante municipal señala que el caso de Pontecesures es muy particular geográficamente. ??Estamos hablando de un municipio muy ­pequeño en superficie y muy fraccionado ya por el río Ulla, la N-550, la vía del tren y la autopista. Por lo que un nuevo trazado podría ser muy perjudicial. La mejor solución pasaría por que fuese paralelo a la autopista, como en Padrón; de lo contrario, mejor quedar como estamos. Pero todo está en el aire?.

TIERRAS DE SANTIAGO, 07/10/08