No día de hoxe o Concello de Pontecesures, unha vez obtida a preceptiva autorización da Dirección Xeral de Emerxencias, chegou a un acordo de cesión do material que a Xunta de Galicia aportara á disolta Agrupación de Voluntarios de Protección Civil, previamente invetariado, ao Grupo de Emerxencias Supramunicipal do Concello de Padrón a fin de garantir os principios de solidariedade e equilibrio intermunicipal facendo uso racional dos recursos.Dito acordo de cesión da cumprimento ao contido no apartado D da undécima cláusula do Convenio de Colaboración entre a Xunta de Galicia, a Federación Galega de Municipios e Provincias e as Deputacións Provinciais en materia de emerxencias e prevención e defensa contra incendios forestais para o desenvolvemento dos Grupos de Emerxencia Supramuniciapais que dí que “dado o carácter supramunicipal dos GES, os concellos incluídos na área de actuación correspondente, poderán por a disposición destes os medios materiais de protección civil dos que dispoñan para atender as emerxencias, ou ben cedelos de forma permanente”.O Alcalde de Pontecesures, Juan Manuel Vidal Seage, e o seu homónimo de Padrón Antonio Fernandez Angueira, escenificaron o acordo nas dependencias do Concello de Pontecesures e abogaron polo uso mancomunado de dito material que acada así una nova vida útil en defensa das emerxencias que puidesen producirse a ambos lados do Ulla.
Ulla
Ángel Barreiro, o home que volveu encher un río de vida.
«Dábame moitas veces a noite remando. Encantábame remar no medio do río eu só. Era unha paixón. Lembro algunha vez de envorcar no río e ter que ir polo medio das brañas para volver ao club». Hai ben de tempo que Ángel Barreiro celebrou as vodas de prata da profunda relación de amor que mantén co Ulla, desde que sendo adolescente descubría unha nova maneira de conectar co que está tan próximo e, moitas veces, tan afastado a un tempo por simple descoñecemento. Unha historia que arrincaba deixándose levar polos amigos para probar no remo de banco móbil que ofertaba o Club Náutico Universitario de Santiago, dependente da USC, aos pés do final do cauce fluvial que une Pontecesures e Padrón. Montado nun skiff, Ángel sentíuse voar libre, poñendo fin aos seus catro anos entre os pioneiros do primeiro club de baloncesto do seu concello e prantando sen sabelo a semente do que hoxe é un dos clubs de referencia no piragüismo de base en España.
Tres anos botou Barreiro no C.N. Universitario de Santiago, que ofertaba remo de banco móbil e piragüismo. Pero «cando me incorporei o club tiña xa unha actividade baixa, sen estrutura nin de captación nin de competición», lembra. Tanto é así, que non consegue citarse en máis ca un campionato universitario hispanoluso en Portugal, ao que acudíu nun 8 con timonel coa bandeira da USC.
O seu desexo de incorporarse pronto ao mercado laboral afastouno do deporte federado uns dez anos. Ata que «no 2001 un grupo de ex deportistas do club enterámonos de que pechaba o Universitario. Tamén que outro club comprara o material de remo que quedaba entón e que outro estaba a pedir o de piragüismo». Os ex deportistas, conta Barreiro, falaron que «non podiamos deixar que o deporte náutico desaparecera do noso río». Pero «ninguén daba o paso». Foi entón cando volveron aflorar vellos recordos vernizados de felicidade: «Tivera tanta paixón e gozara tanto no río, que quería que outros nenos tiveran a posibilidade de vivir o mesmo ca min». E por iso, Ángel saíu da fila e ergueu a man do voluntario disposto a encabezar a causa, acompañado doutros cinco convencidos.
Conseguido o respaldo do Concello de Pontecesures, comezou entón o máis duro. Construir un novo fogar deportivo sobre as cinsas esmorecentes dun club. «Mentres os meus amigos estaban de festa, eu estaba coa funda reparando barcos ata as 4 da mañá, unhas veces con axuda, a maioría só». E é que, di o noso rostro do deporte, «o material que nos quedaba do Universitario era practicamente inservible. Canoas sen tacos, barcos coas proas rotas e con furados…». E inda que el era «algo manitas, tiven que ir aprendendo a traballar coa fibra de vidro ou a resina, que non coñecía». Compaxinándoo xunto aos seus compañeiros de aventura con labores de marquetería nas vellas e deterioradas instalacións do Universitario que formaron parte da herdanza; recolocando un falso teito caído, reparando duchas ou soldando estantes para as embarcacións. E así foi como no verán do 2002 «se viron de novo as primeiras piraguas polo río», cunha decena de nenos bautizando nas augas do Ulla o Náutico Pontecesures.
Alleo ata entón ao mundo do piragüismo, Ángel sacou no 2003 o curso de iniciación -desde hai 5 anos ten o de técnico de nivel 2- «para axudar os rapaces a medrar» nun momento no que «non tiñamos recursos para contratar un técnico». Carencia que o club comezou a superar cando no 2005 o Concello sufragou o seu custe, axuda que veu mantendo ata o presente. A partir de aí, ademais de seguir adestrando os rapaces, o presidente puido dedicarse tamén a promocionar o club na contorna ás dúas beiras do Ulla.
O Náutico Pontecesures comezou a medrar. Pasando de levar os nenos a competir nos coches particulares coas piraguas en bacas, a mercar remolques e embarcacións novas coas primeiras subvencións; sempre aforrando ata o último peso, así fora indo e vindo no día a Zamora nunha furgoneta cedida polo Concello na que á volta Barreiro e os seus compañeiros de viaxe descubriron que «metía fume dentro. Ao chegar á casa caíame a carbonilla na ducha», lembra hoxe con humor.
De aí o club pasou a pechar unha década cos seus primeiros deportistas no CGTD e André Oliveira pelexando a praza no C1 1.000 para os Xogos Olímpicos do 2012. Celebrando pouco despois a emerxencia no panorama internacional de Camila Morison, bronce no K1 Sprint nos Xogos Olímpicos da Xuventude en Nanjing en agosto do 2014, acompañada por un Barreiro que vivíu en China «a maior experiencia deportiva da miña vida, convivindo con deportistas e con adestradores de todo o mundo, nun país cunha cultura tan diferente». E xa no último lustro, vendo codearse o Náutico Pontecesures entre as mellores canteiras de España, ao tempo que se consolidaba nas marxes dos 200 padexeiros.
«Ver os rapaces ilusionados, o seu compañeirismo, como gozan viaxando por España a competir… Iso é o que me carga a batería» tras 18 anos á fronte do barco, explica Barreiro aos pés do Ulla. Sen ápice de cansazo. Igual de namorado co primeiro día.
Persoal
A paixón de Ángel Barreiro Barreiro (Pontecesures, 16-09-1969) por viaxar levouno a priorizar a súa vida laboral sobre a académica. Traballou tres anos nunha correduría de seguros antes de sacar as oposicións a Policía Local, ocupación que desempeña desde hai 23 anos na xefatura de Vilagarcía.
La Voz de Galicia
La Xunta acondiciona el mirador de O Pino Manso de Pontecesures como zona de descanso y ocio para los peregrinos del Camino Portugués.
Luisa Piñeiro supervisa esta actuación, presupuestada en 42.000€ y cofinanciada con el Programa de Embellecimiento del Camino, con el alcalde Juan Manuel Vidal.
La Xunta de Galicia, a través de la Agencia Turismo de Galicia, acaba de financiar el acondicionamiento del Mirador de O Pino Manso, en el Ayuntamiento de Pontecesures, como zona de descanso y ocio de gran valor paisajístico en el Camino Portugués y en la Ruta del Mar de Arousa y Río Ulla a su paso por este municipio del norte de la provincia.
Con motivo del final de esta actuación, la delegada territorial de la Xunta en Pontevedra, Luisa Piñeiro, supervisó la actuación en la compañía del alcalde, Juan Manuel Vidal, y otros miembros del gobierno local. Hace falta señalar que esta mejora en la ruta xacobea contó con un presupuesto de 42.000€ y fue cofinanciada por el ejecutivo gallego al amparo del Programa del Embellecimiento del Camino.
El proyecto consistió en la puesta en valor de todo este entorno, de gran valor paisajístico, con una alteración mínima del mirador y de sus elementos naturales. Así, se procedió a la humanización de espacios para alejar la zona de aparcamiento, se dotó de una nueva pavimentación en hormigón lavado a color, se instaló una fuente, se mejoró la accesibilidad y se colocó un nuevo panel informativo de los principales elementos visibles desde el mirador.
Además, también se dotó a esta zona de nuevo mobiliario urbano, para facilitar el uso de todo el espacio de descanso por parte de los peregrinos y también del alumnado del colegio emplazado al otro lado de la carretera, y se favoreció la integración del Camino con la reordenación y ocultación de los contenedores de basura en un recinto de madera tratada.
Tras la visita, la delegada territorial destacó los esfuerzos de Pontecesures para tener el Camino Portugués en las mejores condiciones a su paso por el municipio y puso en valor el apoyo de la Xunta con esta subvención para el Mirador de O Pino Manso “en el marco del Programa de Embellecimiento del Camino, que consiste en pequeñas pero idóneas intervenciones, ya que las rutas deben respetar su esencia original, pero que son fundamentales para mejorar la belleza, la comodidad y la funcionalidad del recorrido al tiempo que contribuyen a dotar a los cascos urbanos, como el de Pontecesures, de una muy buena imagen de cara a los peregrinos”.
xunta.gal
Pontecesures en la cuenca prioritaria del Ulla frente al riesgo de inundaciones.
La conselleira de Infraestruturas e Mobilidade, Ethel Vázquez, ha explicado que la Xunta trabaja en la realización de planes específicos pare hacer frente al riesgo de inundaciones en nueve cuencas fluviales prioritarias por su nivel de riesgo.
Se trata, además del río Lagares en Vigo, del Umia en Caldas de Reis y Portas; el río Ulla y el Sar, a su paso por Padrón, Dodro, Rianxo, Rois, Catoira, Pontecesures y Valga; el río Anllóns, en Carballo; el río Campeda, en Vimianzo; los cursos del río Fontecova y del arroyo Trasposta, en Vivero; así como de los Bahíña y Groba, en Baiona.
El Correo Gallego
Afloran en Rianxo a vista de paxaro restos de barcos areeiros.
A asociación cultural Os Penoucos puxo en marcha o ano pasado o proxecto obaixoulla.gal, co que pretende recoller nun mapa dixital a totalidade do patrimonio cultural, natural e paisaxístico do territorio polo que discorre o río Ulla no seu treito baixo, antes de converterse en ría. Na actualidade están catalogados elementos dos concellos de Catoira, Dodro, Padrón, Pontecesures, Rianxo e Valga. A web do proxecto foi creada por dita entidade coa colaboración de O Zulo e Melisa (asociacións de usuarios de ferramentas de tecnoloxías libres e abertas que están baseadas nos principios de libre uso das aplicacións e información). O mapa inclúe xa 3.363 elementos.
“O curso baixo do río Ulla é a vía máis importante de penetración no territorio desde os máis antigos períodos históricos. Existen multitude de achados patrimoniais ao longo do Ulla que datan desde a Idade de Bronce ata épocas máis recentes, con importantes restos da época romana e continuidade dos mesmos na época medieval. O Ulla, ademais de amosarnos o dinamismo social e humano na antigüidade, tamén nos deixa testemuñas das épocas máis recentes. A Galicia contemporánea neste recuncho tamén se deixa ver a través de diferentes mostras patrimoniais que se foron plasmando na paisaxe”, sinalan dende a asociación Os Penoucos.
O proxecto está aberto á colaboración de entidades e persoas do Baixo Ulla. Calquera que o desexe pode enviar a súa aportación, sexan comentarios, suxestións, textos, fotos…
Unha desas aportacións é a que fixo Javier Figueroa Iglesias: unha impactante foto aérea na que se ven restos de tres antigos barcos areeiros na costa de Rianxo, en Isorna.
Son testemuñas mudas dunha actividade habitual nos anos sesenta e setenta: a navegación polo leito do río Ulla de grandes barcazas cargadas de area, nunha época de prosperidade para o sector da construción. A area era o material máis usado e o máis barato. Estaba ó alcance de case todos nos ríos. Só había que poñer os medios necesarios para sacala e poñela á venda.
“Mariñeiros e veciños da parroquia rianxeira de Isorna foron os pioneiros en explotar este recurso. Reconverteron barcazas e incluso crearon melloras nos sistemas de extracción e facer máis fácil esta actividade. En Isorna aínda se poden apreciar restos dunha actividade que deu de comer a máis de cincocentas persoas da zona. Barcos abandonados e grúas oxidadas son testemuñas dunha economía que tiña como principal nexo de unión o leito do río Ulla”, indícase na web.
Os puntos de venda fóronse instalando ó longo do río na parte de Rianxo e chegou a haber catro lugares. Outro porto de referencia foi o de Pontecesures, onde os empresarios de Isorna tamén foron pioneiros.
“Houbo épocas nas que ata uns vinte barcos percorrían o Ulla cada día co prezado material, e daba traballo a preto de cen persoas entre as que ían a bordo e as que estaban en terra, sen contar aos transportistas que percorrían toda Galicia co material procedente do río”, explican.
O ocaso desta actividade chegou nos anos 80, cando a actividade ía a menos. “As miradas dirixíanse cara as naves que se dedicaban a remover os fondos dos ríos e extraer áridos. As mobilizacións dos mariscadores comezaron en Carril. Pouco a pouco a súas queixas foron a máis e as mobilizacións chegaron ata os políticos, que coa presión exercida, apostaron por eliminar unha actividade moi importante para todo o territorio do Baixo Ulla ”, explican na web de dito proxecto.
El Correo Gallego
Consignación simbólica en los presupuestos del Estado para la variante Pontecesures/Valga.
Si aparecer con nombres y apellidos en los presupuestos de una Administración contribuye a dar seguridad sobre la ejecución de las inversiones comprometidas, el territorio de Arousa no sale bien parado de la propuesta de presupuestos generales del Estado que ayer presentó el Gobierno presidido por Pedro Sánchez. Los municipios de la comarca solo aparecen como tales en dos epígrafes. Se trata de Cambados, Valga y Pontecesures, estos dos últimos sumergidos en un mismo proyecto. Su cuantía conjunta se limita a 110.000 euros a desarrollar el año que viene.
La actuación que concentra la práctica totalidad de esta magra cifra es la circunvalación de Valga y Pontecesures, una intervención que corre a cargo del Ministerio de Transportes, Movilidad y Agenda Urbana. El departamento de José Luis Ábalos reserva cien mil euros para la variante, cuyo trazado ha generado un intenso debate en el Baixo Ulla. Se trata de una sola anualidad, que probablemente se destine a la redacción definitiva del proyecto, porque, obviamente, una intervención así requerirá una inversión mucho más importante.
La Vozde Galicia