Crónica dunha molladura anunciada

Náutico de Pontecesures. 15:30 da tarde. Frío, neboa, chuvia…
Con está «estupenda» climatoloxía, o pelotón composto esta vez por 16 ciclistas, enfilou dirección ao monte de Condide. Un ritmo suave e fácil foi o que se levou durante os primeiros kilómetros, nos que o persoal tratou de quentar pernas, e máis sobre todo nun día coma o de hoxe.
Logo de pistear polo noso monte, o pelotón dirixiuse por pedregosos camiños, estreitos e sinuosos sendeiros, hacia a fervenza de Raxoi. O río Valga, no seu tramo alto, descóbrenos está bonita paraxe. Logo da foto de rigor no muiño da fervenza da ruixidoira, seguimos dirección O Pino para dende ahí continuar ata Cerneira, donde aproveitamos para reparar unhas averías nas bicis de Tino e de Gulli e de paso, xa que o noso amigo Pablo é natural deste lugar, facer unha nova foto de rigor.
O seguinte que nos quedaba era «asaltar» o Xiabre. 641 metros fan de este monte, un coloso da nosa provincia e a pesar da vaga de incendios que o asolou no 2005 e 2006, é un monte de moitisima vexetación.
Xa a pouco do final, decidiuse que debido á hora que era, o mellor era descender dirección Catoira. Guiados ao principio por Elías e logo por Maga, chegamos ao concello vikingo logo de circular por un espectacular sendeiro paralelo a un pequeno río.
Dende aquí a Cesures pouco máis. Constatar iso si, que o Moroco nunca será Cancellara e de que con Tino e Maga perdéronse dous grandes sherpas…
A todo isto, dicir que seguía chovendo.