José Andrés, o home que creou unha canteira de futbolistas en Valga.

O que fora fundador do Cordeiro CF no ano 1969 faleceu este xoves

O29 de febreiro é ese día raro que só aparece cada catro anos. O deste 2024 quedará marcado a lume na memoria da familia do fútbol de Valga: foi a xornada na que faleceu José Andrés Castro, o que durante 42 anos foi o presidente do Cordeiro C.F. A súa xente —a súa muller, os seus catro fillos, os seus cinco netos, a súa bisneta— chorouno no tanatorio da súa vila natal, arroupada por tantas e tantas persoas que acudiron a se despedir dun home para o que «o fútbol era a súa paixón»; «que se formaran nenos era o que máis ilusión lle facía, e que os chamaran de equipos grandes era o máximo», segundo recorda a súa filla. José Andrés foi un dos fundadores do Cordeiro CF. Foi no ano 1969 cando o club comezou a funcionar e el ocupou, xa no ano seguinte, a presidencia. Ía permanecer á fronte do barco ata o ano 2012, cando se retirou. Era un deses presidentes que estaban para todo, disposto a facer medrar o club e as súas instalacións a base de traballo e máis traballo.

Polo demais, a súa vida profesional tamén estivo moi centrada na xente: rexentaba, canda o seu irmán, a ferretería Hermanos Castro Figueira, en Pontecesures.

La Voz de Galicia

Andaina pola igualdade.

ANDAINA «CAMIÑAMOS POLA IGUALDADE»

Con motivo do 8 de Marzo, Día Internacional da Muller, os Concellos de Pontecesures, Valga e o Centro de Información á Muller (CIM) organizan unha andaina aberta a tódolos públicos.

Data: Domingo, 10 de marzo.

Hora de saída: 10:00 horas.

Lugar: CODI de Valga.

Avituallamento: Prazuela de Pontecesures.

O percorrido será de 15 quilómetros, con dificultade media-baixa.

Para a inscrición: No correo electrónico: igualdade@pontecesures.org

No teléfono: 604026771.

Prazo: Xoves, 7 de marzo

Concello de Pontecesures

Hoxe, mercadiño en Pontecesures.

Tocino expone su plan alternativo al polígono de Pontecesures tras las críticas de “escurantismo” del PP.

Tocino expone su plan alternativo al polígono de Pontecesures tras las críticas de “escurantismo” del PP
Plano de la propuesta del ejecutivo municipal

La alcaldesa de Pontecesures, Maite Tocino, presentó esta mañana la hoja de ruta del gobierno local, que busca asentar una grande área residencial, deportiva y de servicios en A Tarroeira como alternativa al polígono industrial previsto por la Xunta. Se trata de una propuesta, según destacó Tocino, ya que quien promueve el desarrollo de los terrenos es el ejecutivo autonómico, que adjudicó el diseño del PIA de Pontecesures por 100.000 euros.

Esta misma semana, el portavoz popular, Manuel Vidal Seage, anunció que la formación había presentado un escrito ante la Valedora do Pobo para que medie ante el Concello y que facilitase toda la documentación e información existente sobre este proyecto ante la postura “escurantista” del bipartito, añadía. Una acusación desechada por Tocino, que negó “calquera tipo de escurantismo no proceder do Concello sobre o polígono” y subrayó que “sempre que o portavoz do PP preguntou sobre a Tarroeira nas sesións plenarias, explicouse que dende o goberno local íase propoñer ao Instituto Galego de Vivenda e Solo unha alternativa ao proxecto da Xunta”.

Así, la propuesta del grupo de gobierno de Maite Tocino pasa por crear en A Tarroeira una grande área residencial, deportiva y de servicios. De esta forma, la idea del bipartito consiste en desarrollar en los 326.000 metros cuadrados disponibles un espacio polivalente en el que se sitúe varias área: vivienda pública, comercial, zonas verdes y zona de ocio, un espacio de equipamientos deportivos y de uso agrario, en el que se podrían desarrollar, por ejemplo, cultivos ecológicos.

Sobre asentar grandes industrias en esta zona, Tocino considera que “non é de recibo” instalar nuevas empresas “no medio” de casas y de equipamientos, ya que a “escasos” 100 metros de las parcelas del polígono hay un centro de salud, un colegio, un instituto, una escuela infantil y distintas instalaciones deportivas.

Precisamente la promoción de vivienda sería la más buscada por el ejecutivo, que recuerda que en los últimos diez años a compraventa de casas y pisos diminuyó considerablemente los precios del alquiler aumentaron casi un 50 %.Una propuesta que los populares no entienden como idónea, ya que siguen apostando por el polígono industrial de A Tarroeira como la mejor solución en este campo para el futuro y desarrollo de Pontecesures.

Diario de Arousa

Un agricultor explica los secretos para cultivar el mejor pimiento de Padrón: «Pide sol, non quere humidade, fanlle falta 20 graos».

Martínez, en uno de los invernadores que tiene en Herbón

Martínez, en uno de los invernadores que tiene en Herbón.

Antonio Martínez y María del Pilar Gómez llevan una vida recolectando en Herbón el delicioso manjar, que venden también en su puesto de la Praza de Abastos de Santiago

Herbón quizás sería una parroquia más de Padrón si un grupo de misioneros franciscanos no hubieran regresado, allá por el siglo XVI, con un puñado de semillas recolectadas en el Nuevo Mundo. Quizás el celebrado pimiento no hubiera llegado tampoco a nuestros días si capital de Sar no fuera la localidad más calurosa y soleada del área metropolitana. Y si todo eso no hubiera ocurrido, Antonio Martínez seguramente no llevaría más de 40 años plantando, recolectando, envasando y vendiendo. Lo hace junto a su mujer, María del Pilar Gómez, formando un binomio que defiende con orgullo su marca: Pementos Evangelina y Gómez, en honor a su suegra.

«Espera un momento. Chámote agora», afirma apresurado Antonio Martínez antes de colgar. Devuelve la llamada en cuestión de minutos: «Perdoa, a vida no campo é así». ¿Merece la pena? «Por que no? É un traballo digno. Cando non haxa campo que van comer os das cidades? Alguén ten que levarlles a comida ata os supermercados. Sen sector primario non facemos nada, pero a xente xa non quere traballar aquí. Din que son moitas horas». Reivindicativo contra un sistema económico que ningunea y aprieta a los productores, sabe que nunca abandonará esta vida: «Eu nacín en Herbón, son nativo, e aquí morrerei se a cousa non cambia».

De sus fincas salen cada año miles de bolsas llenas de esa delicia verde, imbatible si se fríe y acompaña con un buen puñado de sal gorda: «E todo é escollido a man. Ao pemento de Herbón dáselle moito cariño. Non é vamos a recoller e listo. No. Perdemos moito tempo en seleccionar todo o que vai para as bolsas». Confirma que ese perfeccionismo es lo que provoque más horas de trabajo: «Na casa, cando chegamos seguimos escollendo. Tes que ver cal vale e cal no, cal pica e cal no». ¿Cuántas horas de más? «As que fagan falta, moitas. Nós empezamos ás sete e ata a unha da tarde estamos traballando. Logo, dende as catro e media ata as nove, e o que quede por facer, na casa», contesta

¿Se nota que Padrón es la localidad con más horas de sol? «Claro, como non se vai notar? O pemento pide sol, non quere humidade, fanlle falta uns 20 graos», admite Martínez, quien explica que en Herbón cada agricultor marca cuándo comienza a plantar: «Eu xa o fixen, pero hai quen aínda non. Depende de cada un e da zona na que estea. Dentro do concello, nunha distancia de 500 metros ou un quilómetro, xa varían as horas de sol. Cambia moito se as fincas están resgardadas».

Destaca que este invierno ha sido especialmente duro y «xa tiñan que estar tódolos invernadoiros postos. Por estas fechas, o normal é que fora así. Pero agora mesmo hai moita humidade e os invernadoiros teñen que estar pechados, senón o pemento colle enfermidades».

Insiste en que la delicia de Herbón «pide calor, coa humidade a planta podre. E os cambios bruscos de temperatura non lle axudan». Quién quiera conocer el trabajo de los agricultores de Herbón basta con escuchar detenidamente las palabras de Antonio Martínez: «O invernadoiro ten que estar aberto para que a temperatura sexa estable nuns 20 graos, tanto durante o día como nas noites». Esas son las condiciones por las que siguen esperando los productores de Padrón: «Si viñeran noites quentes a xente logo plantaba, tiña que vir unha época máis estable e cálida».

Confiesa que la producción del pasado año «non foi boa, pero xa tivemos outras peores», aunque el cambio climático aún no ha podido con ellos: «Se veñen moitos picos de calor o pemento sufre estrés e non dá, produce menos». Los suyos están incluso disponibles en internet si se busca por Pementos Evangelina. Quienes prefieran conocer a Antonio y a su mujer, María del Pilar, regentan también un puesto en la Praza de Abastos. Allí los atenderán de buen gusto.

La Voz de Galicia

Finou José Andrés.

Aos 90 anos de idade finou no día de hoxe José Andrés Castro Figueira (ferretería Hermanos Castro Figueira en Pontecesures), que estaba casado con Remedios Tarrío García. O velorio está instalado no Tanatorio Municipal de Cordeiro. Mañá venres 1 de marzo, ás 17 horas, terá lugar o funeral na Igrexa de Santa Comba de Louro. Logo os restos mortais recibirán sepultura no cemiterio parroquial.

Descanse en paz.