O Pedrón máis reivindicativo.

A entrega dos pergamiños de Ouro e Honra converteuse nun alegato en defensa do galego ·· Mini e Mero cautivaron coas súas verbas e a súa música ·· Houbo espazo para a lembranza

Mero, esquerda, Mini, Mariana Ploae-Hanganu, Manuel Caamaño e Fandiño ante a estela de Rosalía, na segunda fotografía.

A Fundación Pedrón de Ouro, ao fronte da que se atopa agora, a modo provisional, Manuel Caamaño, entregaba o pasado domingo na Horta da Paz da Casa Museo Rosalía, en A Matanza (Padrón), o Pedrón de Ouro, que recaía nos músicos Xosé Luís Rivas (Mini) e Baldomero Iglesias (Mero), así como o de Honra, que este ano destacou a labor da filóloga rumana a prol da difusión do galego Mariana Ploae-Hanganu.

O acto, que revestiu tintes de reivindicación, foi quizáis o máis combativo dos últimos 45 anos. Tanto os discurso do conductor do acto, Xosé Ramón Fandiño, como o do mantedor, David Otero, colaborador de Tierras de Santiago, así coma o do propio Caamaño e, fundamentalmente os de Mini e Mero, versaron sobre la loita e a defensa da lingua galega, nuns tempos «difíciles e de vendavais para a nosa fala e a nosa identidade».

Foron todos discursos apaixoado, encendidos polas barricadas da fala, pola bandeira da resistencia contra «esa longa noite de pedra que quere voltar».

Pousa Antelo, en primer termo, xunto a outros galeguistas na primeira fotografía

Tamén houbo momentos para a emoción, como a do discurso de Ploae-Hanganu, ou as lembranzas de Fandiño para con Avelino Abuín de Tembra, fundador e presidente da institución, e colaborador de Galicia Hoxe e Radio Obradoiro, o gran ausente no acto máis reivindicativo do Pedrón dos últimos anos. Pero tamén se lembraron as figuras dos grandes do Rexurdimento, e dos que fixeron de O Pedrón o que hoxe é: Octavios Sanmartín, Gustavo Santiago Valencia e Xosé Porto,entre outros.

A música das gaitas de Bico da Balouta e a das guitarras de Mini e Mero deixaron ben claro aos centos de asistentes ao acto (na súa maioría xente da cultura e as letras) que «sempre haberá unha cantiga que garanta máis de mil primaveras para a nosa lingua».

TIERRAS DE SANTIAGO, 26/05/09

Lagrancosaverde vuelve a sorprender en Padrón con «Os famosos non comen porco teixo».

La compañía fundada hace un año en Barcelona por el polifacético artista padronés Alfonso Blanco, Lagrancosaverde.teatro volvió a la capital del Sar la pasada semana con una nueva y revolucionaria apuesta teatral: Os famosos non comen porco teixo. El escenario elegido para la presentación en pêtit comité con pase reservado fue el escenario de la Sociedad Cultural Padronesa. La propuesta de Alfonso Blanco, que en esta ocasión llegó acompañado al escenario de la también polifacética artista Silvia Montaos, no dejó indiferente al respetable y cosechó sus aplausos. En ella se mezclaron las performances, el diálogo y la imagen audiovisual.

La pieza teatral, estrenada ya en Barcelona pero retocada en esencia para su presentación en Galicia, versó nuevamente sobre los hábitos alimenticios y la relación con la comida. El germen de la obra fue una historia local sobre un cazador de Seira y su relación con un tejón. Os famosos non comen porco teixo hace también un guiño irónico al programa de Telecinco Supervivientes y forma parte de una trilogía iniciada por Lagrancosaverde.teatro con Teño unha cacerola chea de lentellas. La tercera entrega, sobre la que está ya trabajando Alfonso Blanco, versará sobre la gula y llevará por título La verdadera historia del hombre que pesaba 450 kilos.

TIERRAS DE SANTIAGO, 26/05/09

El Banco de Tempo de Padrón premia las redacciones originales.

Foto de familia de las premiadas con las autoridades asistentes al acto

Las instalaciones del instituto padronés Macías O Namorado albergaron las entregas de los premios del I Certame de relato curto promovido por el Banco de Tempo de Padrón.

La actuación se perfiló como una medida de sensibilización y difusión de este departamento entre las nuevas generaciones, para que éstas se familiaricen con el sistema de intercambio y con conceptos como ayuda mutua, conciliación de la vida laboral y personal, igualdad, cooperación y compromiso. Además, la iniciativa también tenía por objeto fomentar la imaginación y la creatividad del colectivo estudiantil.

Los ganadores del certamen fueron María Aboy, con A cadea de Xan, y Xiana Rodríguez, con Querido diario en la categoría de 1º y 2º de ESO; María Miguéns, con Cando a moeda é tempo; Noemí Aboy, con Emprestáme o teu tempo; y Laura Martínez, con Intercambio de amizade, en la categoría de 3º y 4º de ESO. Todos ellos eran alumnos del Macías.

TIERRAS DE SANTIAGO, 26/05/09

¿Recollerán o guante?

Do acto que se celebrou no Concello padronés con motivo da cesión por parte de Baltar Feijóo dun documento do 1492 polo que Padrón traspasa os seus dereitos sobre a sal, ó porto de Carril quero deixar aquí constancia da intervención no turno de oradores, todos eles moi documentados e amenos, do párroco de Santiago de Padrón, Roberto Martínez que non desaproveitou a oportunidade para reclamar a restauración e posta ao día do antigo museo sacro que ocupa un baixo dunha casa dos coengos en Iria. Foi mais alá ao anunciar que está tramitando para que se proceda polo Vaticano ao refrendo oficial como basílica a ex-colexiata de Iria.

Neste senso e para que pide a colaboración de todos os estamentos e do pobo en xeral, lembramos que cada ano dende fai 17, a Asociación Adina de Iria, ven celebrando unha xuntanza na véspera da Pascuiña con actos e comida de confraternidade incluida, polo que a pregunta surxe por si sola, ¿ non deberían tamén involucrarse nestas e outras semellantes causas na parroquia ? ? Ahí está asemade a vella casa parroquial, sumida no abandono e sen utilidade algunha. E se bota de menos a iluminación da fachada do histórico templo iriense. A directiva de Adina, que preside o amigo Ánxel Mella, presántaselle unha ocasión de testimoniar o seu interese pola mellora da parroquia do Nobel.

Artigo de Jose Castro Cajaraville. TIERRAS DE SANTIAGO, 26/05/09