La Diputación de Pontevedra reclama a Audasa el pago de 700.000 euros por el IBI de la AP-9: «Iremos ata o final».

Además, solicitará la actualización de los baremos de este impuesto

«Iremos ata o final». Contundente, el presidente de la Diputación de Pontevedra, Luis López, se comprometió con los alcaldes de los concellos por los que discurre la AP-9 y que tienen delegado la recaudación de IBI en el ORAL a reclamar a Audasa el pago de 700.000 euros que les corresponden. «Teñen tres meses para facer o pago ou seguiremos facendo todo tipo de reclamacións», añadió.

Tras recordar que esta autopista se benefició de una bonificación del 95 % del Impuesto sobre Bienes Inmuebles desde 1972 hasta agosto del 2023, incidió que al suprimirse esta la recaudación pasó de cien mil euros hasta dos millones anuales. «A boa xestión da Deputación a través do ORAL xa lle repercutiu aos concellos un aumento da recadación de 1,9 millóns de euros», remarcó, al tiempo que precisó que «o ano 2024 xa está liquidado, pero hai catro meses do 2023 que non se pagaron».

Los concellos afectados por esta situación son los de Poio, Portas, O Porriño, Moaña, Barro, Caldas, Pontecesures, Meis, Vilaboa, Mos, Valga y Tui. Estos ayuntamientos han visto como la recaudación por el IBI de la AP se incrementaba considerablemente, de tal modo que, a modo de ejemplo, Portas pasó de unos ingresos de diez mil euros a 194.000 euros, mientras que en el caso de O Porriño, Caldas o Vilaboa se incrementaron, respectivamente, de 11.000, 16.000 y 22.000 euros a 223.000, 335.000 y 435.000 euros.

A la vista de estas cifras, Luis López señaló que «xa está ben falar do que pagan os usuarios por utilizar a AP-9, é momento de reclamar cuestións que redunden en beneficios para todos os veciños que se ven atravesados por esta vía de alta capacidade».

Además, estos ingresos podrían verse incrementados a corto plazo. Y es que desde la Diputación se estudia también la actualización de los baremos de este impuesto en lo que se refiere a esta autopista a su paso por la provincia de Pontevedra. «O IBI calcúlase en base a ponencias, aquí temos unha do ano 2007. Solicitaremos que se actualicen os valores sobre os que aplicar os coeficientes porque se a autopista e as construcións anexas incrementaron o seu valor, iso vai repercutir en máis diñeiro para os concellos e os veciños. É algo que tamén imos reclamar».

Estas demandas, según expuso, son compatibles con la exigencia de la gratuidad, la liberación de peajes en el trecho de Pontevedra a Curro o la congelación de los peajes, entre otras reclamaciones.

La Voz de Galicia

A Deputación destinará 225.000 euros á unha reforma urbana en Pontecesures.

O deputado provincial Ricardo Martínez explicou os traballos que se van realizar na rúa Raimundo García Domínguez

Odeputado provincial Ricardo Martínez visitou este mércores Pontecesures, onde anunciou que mañá a xunta de Goberno da Deputación aprobará un investimento de 225.450 euros do Plan +Provincia para financiar integramente as obras de reforma da rúa Raimundo García Domínguez Borobó. En total, a Pontecesures correspóndenlle 422.734 euros do +Provincia 2025.

Martínez deu conta dos traballos que se realizarán con estes recursos e que permitirán reurbanizar esta vía do núcleo urbano. En concreto, o obxectivo é mellorar as deficiencias que presenta na actualidade con respecto á seguridade viaria, fundamentalmente en relación á accesibilidade peonil, así como fallos e danos estruturais na rede de saneamento. Desta maneira, procederase ao reasfaltado das zonas de tráfico rodado, á instalación de nova pavimentación nas zonas peonís, bordes nas beirarrúas e de novos bolardos e botóns podotáctiles; á posta en marcha dunha nova rede de drenaxe; á dotación de nova sinalización horizontal e vertical e á execución dunha senda para mellorar a accesibilidade peonil desde a pasarela existente sobre a N-550 ata esta rúa.

«Somos un goberno municipalista», dixo Ricardo Martínez. «Escoitamos as demandas dos gobernos locais e atendemos as necesidades dos concellos», recalcou o deputado popular.

La Voz de Galicia

El noveno tanatorio del sur de la ría de Arousa abrirá al lado de la sala de fiestas Chanteclair.

El noveno tanatorio del sur de la ría de Arousa abrirá al lado de la sala de fiestas Chanteclair.

Una compañía de Val do Dubra invierte en Pontecesures 560.000 euros en su primer proyecto fuera de la provincia de A Coruña, en el que ofrecerá también la celebración de funerales civiles. Al frente, la cuarta generación de una familia con una emprendedora capaz de dirigir una funeraria, regentar un ultramarinos y conducir un taxi en tiempos nada fáciles para ello

Dos meses. Este es el plazo que, semana arriba, semana abajo, maneja Víctor Iglesias, propietario de Ágora Servicios Funerarios, para la apertura del primer tanatorio de Pontecesures.

La Voz de Galicia

O Goberno Local de Pontecesures considera que foi alta a participación na ruta do centenario do pásado sábado.

A Ruta do Centenario, unha das actividades organizadas polo Concello Pontecesures para conmemorar os 100 anos da súa constitución, celebrouse este domingo cunha notable participación veciñal.

Durante o percorrido, as persoas asistentes tiveron ocasión de visitar algúns dos espazos máis significativos da historia do municipio, como o río Ulla, o antigo Alfolí, a Capela de San Xulián ou lugares vencellados ás tradicións mariñeiras e ás figuras máis destacadas da vila.

A actividade contou coa colaboración de Antonio, Carmen e Mar, tres persoas coñecedoras do mundo do mar e do río, que compartiron coas e cos participantes os seus recordos e saberes, enriquecendo a experiencia con relatos e explicacións en primeira persoa.

A ruta forma parte do programa especial polo centenario do concello, que inclúe outras propostas culturais e divulgativas ao longo do ano.

Concello de Pontecesures

Fervor, tradición, gastronomía y gangas abarrotaron la famosa romería de San Lázaro en Pontecesures.

Cientos de personas pasaron por el templo del centro de la localidad, que vivió una jornada de mucha actividad

Fervor, tradición, gastronomía y gangas abarrotaron la famosa romería de San Lázaro en Pontecesures
Los actos litúrgicos se celebraron a lo largo de todo el día.

Fervor, tradición, gastronomía y gangas protagonizaron este año la famosa romería de San Lázaro, en Pontecesures. Una cita en la que cientos de personas acuden al centro de la localidad arousana para rendirse ante el patrón de los carniceros, de los sepultureros y también de los enfermos y leprosos. Los feligreses que acudieron a los actos religiosos portaron, como es tradicional, el ramillete para ser bendecido dentro de la iglesia y que luego se llevan a sus casas.

En San Lázaro, en todo caso, no solo hubo la parte religiosa. En la zona también se colocó la Feira de Stocks, con gangas para todos los bolsillos y de la mano del comercio local. En el entorno de la iglesia tampoco faltaron los puestos de rosquillas y de churros, un clásico en la zona cesureña.

Eso sí, fue una cita en la que faltó la tradicional Festa da Lamprea debido precisamente a la escasez de este recurso tan preciado en el río Ulla y que obligó a suspender la cita. 

Diario de Arousa

Bernabé Portas, natural de Pontecesures y vecino de Extramundi: «Ter un burro e traballar con el está en perigo de extinción».

Este padronés es dueño de uno de los escasos ejemplares que hay en la comarca y el único que lo usa para labores del campo.

Para quienes residen o pasan por Extramundi, en Padrón, no es extraño ver a un vecino acompañado de un burro a la cuerda y el animal a menudo tirando de un carro para labores de carga propias del campo, ya sea hierba, leña o estiércol. Ese vecino es Bernabé Portas, de 61 años, y el animal es Moro, un burro extremeño al que su dueño le tiene especial cariño por su buen carácter y por su ayuda en las tareas del campo que aún realiza.

La relación de Bernabé Portas con los burros se remonta a hace veinte años pero, desde niño, le gustan los caballos. Tanto que recuerda que, con 12 años, faltó a la escuela para ir a verlos a la feria de la Ascensión. El vicio, como él lo llama, por los caballos se lo metió un vecino de su casa natal, la de Bernabé en San Xulián de Pontecesures, pero con 20 años comenzó a hacer su propia vivienda en Extramundi en una finca de su madre, donde reside.

Cambió los caballos por los burros para, explica, «non ser eu un burro e andar cargado como andaba, primeiro cunha carreta e un collarín ao pescozo e despois cun remolque e un can diante tirando». Cuando tuvo oportunidad de comprar un burro, «non o pensei»: adquirió el animal, el carro y el arreo en Dodro. No es casualidad que lo comprara allí porque, según recuerda, antiguamente «case cada casa de Dodro tiña un burro para ir ás Brañas a buscar herba pero, faltaron os vellos, iso acabouse e as brañas abandonáronse», relata.

Ese primer carro adquirido en Dodro ya le rompió y ahora trabaja con el segundo, tirado por Moro, el animal que él tiene desde hace unos cuatro años pero cuya edad es de 12. «É un burro estremeño, xa castrado, que non sabía nada de tirar do carro pero en tres ou catro días xa o aprendeu todo e estou moi contento con el. Ten a cabeza moi ben amoblada e é o máis educado de todos os que tiven. É mellor que un coche e, cando o cargas, non se move do sitio», relata con orgullo el vecino de Extramundi.

Está seguro de que él es el único en la comarca y, quizás, más allá en mantener este sistema de trabajo, lo que achaca a varias razones. La primera, «a xente xa non traballa as leiras e, se o fai, usa un tractor ou un chimpín, pero non un burro con carro, como fago eu», cuenta. Y la, segunda, que «cada vez hai menos burros». Quizás por ello a los vecinos les gusta verlo pasar con el animal y a los turistas más. «A xente de fóra non está afeita a ver algo así porque isto está en perigo de extinción», asegura. «Eu, mentres poida, vou seguir traballando así, coa axuda do burro», añade Bernabé Portas.

Cuenta que, en su vida, tuvo diez ejemplares distintos, siete machos y tres hembras y siempre participó en el derbi asnal de Padrón, pero en su caso con el animal a la cuerda. La primera burra que tuvo era de raza autóctona y la usaba en el primer carro, que era más pequeño, pero el vecino reconoce que quiere un animal más grande, que «teña forza para traballar». Esa fuerza se la da, explica, una buena alimentación a base de pasto, maíz y cebada. «Só con herba, o animal non está coidado nin ten forza», señala. También explica la técnica para cargar el carro, de modo que el peso vaya nivelado y el burro haga el menor esfuerzo posible.

La Voz de Galicia