Sin Categoria
Boletín semanal de ofertas de emprego da Fundación Amigos de Galicia (1 de marzo).
Premendo no seguinte enlace descárgase o boletín:
http://www.pontecesures.org/recursos/1_marzo_pontecesures.pdf
Política
Catoira se irá de la mancomunidad del Ulla-Umia sin pagar su deuda.
Alberto García alega que la entidad no presta ningún servicio
El alcalde de Catoira, Alberto García, lleva tiempo advirtiendo de su intención de abandonar la Mancomunidade do Ulla-Umia alegando que no presta ningún servicio. Días atrás tuvo ocasión de decírselo en persona al presidente de la mancomunidad y alcalde de Portas, Roberto Vázquez, y este, en el pleno del martes, dio traslado de esta intención a la comisión ejecutiva de la entidad. El anuncio no cogió por sorpresa a casi nadie pues la postura del alcalde catoirense ya era conocida pero sí plantea un problema de futuro respecto a la reorganización de la mancomunidad.
En todo caso, no parece que sea una cuestión que preocupe a Alberto García. El alcalde no tiene ninguna prisa por formalizar su baja de la mancomunidad (el requisito requiere un acuerdo plenario) y mucha menos prisa por saldar las deudas que tiene con la entidad: 33.571 euros en concepto de cuotas. Tan poca que ya avanza que no la va a pagar. «Para que vou pagar unhas cuotas que só serven para soster a dous funcionarios e pagarlle aos políticos por asistencias dunha mancomunidade que non presta ningún servizo. Non é de recibo», indicó.
Hace años que el socialista se está quejando de la inoperancia en que, en su opinión, cayó la Mancomunidade do Ulla-Umia. Una entidad que él mismo presidió en sus inicios y que reconoce que siguió funcionando bien cuando tuvo al frente al alcalde de Valga, Bello Maneiro. El ahora presidente Roberto Vázquez llegó al cargo con ansias renovadas y con varios proyectos bajo el brazo, pero García cree que eso no va a salvar a la entidad. De hecho se muestra muy crítico con el proyecto de mancomunar el servicio de recogida de la basura. «Estanlle facendo a competencia á Deputación, non ten sentido».
LA VOZ DE GALICIA, 02/03/12
Cultura
Patricia de Lorenzo gana el premio padronés de teatro Maruxa Villanueva.
Reconocen su papel en la obra ‘Citizen’ de Chévere, activismo y trayectoria profesional
Patricia de Lorenzo, actriz del grupo Chévere, acaba de ser galardonada con el premio Maruxa Villanueva 2011 de interpretación teatral, un reconocimiento que llega tanto por su trayectoria como por su interpretación en la obra Citizen o «su emprendimiento y activismo teatral», apuntan desde el jurado padronés.
De Lorenzo recibirá un premio en metálico de 1.200 euros y una estatuilla de bronce de Maruxa Villanueva realizada por Camilo Seira. La entrega se realizará coincidiendo con un espectáculo teatral en este Ayuntamiento, en el que intervendrá la propia actriz galardonada.
EL CORREO GALLEGO, 01/03/12
Sin Categoria
O alumnado da Escola Infantil de Pontecesures celebra o ano internacional dos bosques.
Levarán a cabo unha plantación de árbores o vindeiro sábado
Como en pasados anos, os nenos e nenas da Escola Infantil Municipal de Pontecesures levarán a cabo unha plantación de árbores, acompañados dos seus monitores e de pais e nais, como unha actividade formativa e enmarcada dentro do proxecto Voz Natura. Esta actividade cobra aínda máis sentido tendo en conta que 2012 foi elixido Ano Internacional dos Bosques pola Asamblea Xeral da ONU. Á zona elixida e a área recreativa do Monte Galiñeiro. O punto de encontro é a propia Escola Infantil, ás 11:00 horas, é o inicio da actividade está previsto para as 11.30 horas.
Sin Categoria
Visita de alumnos/as do CPI de Pontecesures á exposición «De Sanxenxo ao Sáhara: Vacacións en Paz».
47 estudantes visitan este venres a exposición fotográfica que acolle o concello de Pontecesures
Agareso impartirá dúas charlas por grupos para explicarlles como se vive nos campos de refuxiados de Alxeria
Alumnos e alumnas do centro de ensinanza secundaria de Pontecesures acudirán este venres 2 de marzo a visitar a exposición fotográfica ??De Sanxenxo ao Sáhara: Vacacións en Paz? que mostra a historia en imaxes de Salama e Jadidja, un neno e unha nena saharauís que forman parte do programa de Vacacións en Paz que trae cada verán a Sanxenxo a rapaces e rapazas que viven e crecen nos campos de refuxiados de Alxeria. A mostra fotográfica e o documental, elaborado por a Asociación Galega de Reporteiros Solidarios (Agareso) reflexa a súa experiencia estival en España e a súa vida cotiá no deserto.
O fotógrafo Pelu Vidal, xunto coas xornalistas Natalia Puga e Lara Varela, e o cámara Suso Lago, baixo a coordinación de Laura López, realizaron este proxecto de sensibilización no 2008 que tivo como un dos seus resultados a exposición fotográfica «De Sanxenxo ao Sáhara: Vacacións en Paz», que, tras inaugurarse o pasado 16 de febreiro, agora se compartirá con estudantes de 1º e 2º de ESO do municipio para que teñan unha un achegamento á realidade dos nenos e nenas que viven no Sáhara.
A voluntaria Natalia Puga será a encargada de impartir as charlas e de responder ás preguntas do alumnado. A visita á exposición realizarase en dous grupos, un de 21 rapaces e outro de 26, para facilitar a súa asimilación e o debate entre os asistentes. Este tipo de actividades forman parte do traballo de sensibilización que realiza a ONGD Agareso en Galicia e que busca que os e as escolares teñan máis e mellores coñecementos das realidades dos países do Sur, ao mesmo tempo que se fomentan valores como a igualdade, a solidariedade e a tolerancia.
Un dos primeiro proxectos da ONGD
No verán do ano 2008, este equipo de reporteiros de Agareso seguiu a estancia dos dous nenos saharauís en Sanxenxo, xunto coa súa familia galega, e acompañounos no seu regreso á casa despois de pasar dous meses na nosa terra. O programa Vacacións en Paz, operativo desde hai 18 anos, permite dar unha tregua aos máis pequenos durante os meses estivais, cando as temperaturas no deserto roldan os 50 graos.
España é un dos destinos preferente de miles de nenos que reciben así a aperta dun país onde as vacinas, os medicamentos, a tecnoloxía, os alimentos e a auga forman parte da vida cotiá, pero que na súa realidade as veces escasean. Ás atención médicas que reciben, se suman o sentimento das familias de acollida, que acaban integrando a estes nenos e nenas como un máis da súa casa. Este proceso non só é beneficioso para os saharauís, senón que os nosos propios nenos e nenas aprenden con estes programas que hai outras formas de vivir e outras culturas diferentes, e que os unen moitas máis cousas das que os separan.
A selección de imaxes desta exposición pretende mostrar a experiencia de dous nenos, Salama e Jadidja. A través da serenidade de Salama e a espontaneidade de Jadidja, os reporteiros transmitiron á sociedade o día a día dos saharauís e mostraron que as diferenzas entre un neno e unha nena de Galicia e outro do Sáhara son máis ben superficiais, e que tanto alí como aquí o cariño da súas familias e a capacidade para aprender e divertirse son común a todos.