Informase ás veciñas e veciños que o Concello de Pontecesures se adheríu ao Programa Tecendo Lazos 2018 da Deputación de Pontevedra, ao abeiro do que se vai desenvolver nos meses de decembro e xaneiro o obradoiro interxeneracional: “RISOS EN FAMILIA: OBRADOIRO DE RISA E MOVEMENTO”. Neste obradoiro as familias realizarán actividades con dinámicas e exercicios de risoterapia. Con este obradoiro peséguese mellorar o estado xeral dos asistentes, mellorando o seu estado de ánimo e favorecendo as súas condicións físicas.
O obradoiro desenvolverase nos meses de decembro e xaneiro, cunha duración total de 16 horas. As datas e horarios das sesións serán os seguintes: Dende o 26 ata o 28 de decembro, e do 3 ata o 4 de xaneiro de 11.00 a 14.00 horas, no CENTRO SOCIAL DE PONTECESURES (mércores 26, xoves 27, venres 28, xoves 3 e venres 4 -de 10.00 a 14.00 horas-). As prazas son limitadas (máximo de 30) polo que se atenderá á orde de presentación das inscricións no Rexistro Xeral do Concello de Pontecesures.
O obradoiro ten como destinatarias as familias de Pontecesures. No programa poden participar persoas de 6 ata 99 anos, terán preferencia aquelas que se anoten xuntas e pertenzan a diferentes xeracións (netas/os, avoas/avós, fillas/os; nais/pais…). As nenas e nenos de entre 12 e 17 anos (ambos inclusive) que queiran acudir sós deberán achegar o consentimento da nai ou pai ou da titora ou titor. As nenas e nenos de menos de 12 anos deberán acudir sempre acompañados dunha persoa adulta; en ningún caso poderán participar menores de 12 anos non acompañados. Tamén poderán ser beneficiarias do programa persoas doutros concellos cando non se cubran a totalidade das prazas ofertadas, sempre que presenten a correspondente solicitude no Rexistro do concello.
Coa solicitude deberá achegarse a seguinte documentación: — Fotocopia do DNI (das persoas participantes que se recollan na solicitude) — Autorización/Compromiso de responsabilidade (só necesario para as e os menores de 12 a 17 anos que acudan sós aos obradoiros). — Volante de empadroamento. No caso de querer participar en diferentes concellos, deberase cubrir unha solicitude para cada un e achegar, en cada caso, a documentación correspondente, nos prazos de inscrición de cada concello.
Para máis información e presentación de solicitudes poden dirixirse á OMIX (Oficina Municipal de Información Xuvenil) na web http://www.pontecesures.org |
|||
|
Sin Categoria
La comisión de la Festa do Pemento de Herbón promociona el evento en las zonas turísticas.
Sábado 5 ? Todo el día ? La comisión organizadora de la Festa do Pemento de Herbón, formada por vecinos, ultima los preparativos de la cita que se celebra este sábado en esta parroquia de Padrón y que cumple cuarenta años. Así, está previsto que se sirvan cerca de mil kilogramos de pimientos fritos. Como en ediciones anteriores, los asistentes deberán adquirir el típico plato de barro de la fiesta, al precio de 2 euros, en el que se servirán gratis los pimientos, el pan y cachelos hasta agotar existencias.
Además, estos días los organizadores de la cita están intensificando las actividades de promoción del pimiento de Herbón, como la que ayer por la tarde se celebró en la plaza del Concello de Cambados, zona turística, aprovechando la cercanía de la Festa do Albariño. Para hoy hay otro acto de promoción previsto en la playa de la Lanzada, en O Grove, a donde se trasladará una food truck-autobús de dos pisos de estilo inglés, que ofrecerá raciones gratuitas de pimientos de Herbón fritos a todos los transeúntes. También se aprovechará la visita para repartir folletos informativos con las actividades de la fiesta. La organización repite así en las Rías Baixas esta iniciativa promocional después de la buena acogida que tuvo el año pasado en la plaza del Obradoiro y en Sanxenxo.
En cuanto a la fiesta gastronómica del sábado, que está declarada de interés turístico de Galicia, tendrá como pregonero al periodista de la televisión y radio pública gallega, Moncho Lemos. Será en la carballeira franciscana de Herbón.
La Voz de Galicia
Sin Categoria
Aleksandar Petrovic cruza el Ullán camino de la plaza del Obradoiro.
Llegada a Padrón de Petrovic.
El exjugador de baloncesto y hermano de Drazen Petrovic, Alaksandar Petrovic, pasó ayer por tierras arousanas camino de la plaza del Obradoiro. Petrovic pernoctó en el Parador de Cambados, antes de poner rumbo a Caldas de Reis para afrontar la cuarta etapa del Camiño de Santiago. En esta ocasión, sus acompañantes fueron los entrenadores ayudantes Gonzalo Palmeiro y Víctor Pérez, así como el base y capitán del Monbus Obradoiro Pepe Pozas. Tampoco quiso perderse la etapa ?scar Domínguez, miembro del Consejo de Administración del club compostelano.
Aza entró en el municipio de Valga bajo una fina llovizna, atravesando el monte Albor. A partir de ese momento, Aza Petrovic descubrió que la ruta sería en descenso hasta alcanzar el Concello de Pontecesures donde, tras cruzar el puente, se despediría de la provincia de Pontevedra para adentrarse en la de A Coruña. Nada más pisar suelo de Padrón, el exjugador fue recibido por el alcalde del municipio que, junto a otras autoridades, les acompañó hasta el final del tramo, en el conocido como paseo del Espolón.
Faro de Vigo
Sin Categoria
El cesureño Fruqui vivió el ascenso del Obradoiro hace casi 7 años en Burgos.
Fruqui no olvida la imagen de Oriol en el vestuario.
«ME IMPRESION?» A Fruqui no se le irá jamás de la memoria el frío que pasó en Burgos (y eso que era junio) así como la ilusión por ascender que palpó de primera mano entre la afición rival del Burgos. Pero si hay una imagen recurrente para quien siempre ha plasmado a través de su cámara cada jornada del Obra en la ACB es la estampa de «Oriol en el vestuario, en una esquina zapateado, meditando, medio hundido». «A mí eso me impresionó. Siempre lo recordaré porque el resto estaban saltando y Oriol con todo lo que había sido, estaba solo y asimilando. Años después le pregunté y me dijo que eran muchas cosas las que habían pasado en un año y lograr el ascenso, como se había conseguido… Ves que hay persona además de jugador», subraya.
El Correo Gallego
Sin Categoria
«Manteño a forma de atender aos veciños sen previo aviso nin citas».
Leva dende 1991 ao fronte da alcaldía e pensa que ter o despacho aberto de par en par resulta fundamental
José María Bello Maneiro chegou a alcaldía de Valga en 1991 representando aos independentes do seu municipio. Despois deu o salto ao PP. Cuns e con outros, non houbo, dende entón, quen lograse superalo nas urnas. Só o alcalde de Catoira, o socialista Alberto García, pode presumir na comarca de levar máis tempo que el ao fronte dun concello.
-Entramos na recta final do mandato, ¿repetirá como candidato nas próximas eleccións?
-Teño ganas e ilusión, as mesmas que o primeiro día, para poder presentarme ás próximas eleccións municipais. A intención é repetir, pero é unha decisión que dependerá dos compañeiros e da xente do partido.
-Leva dende o 1991 ao fronte da alcaldía, ¿despois de tanto tempo queda algunha cuestión pendente?
-Creo que un noventa por cento das previsións que se fixeron ao principio do mandato si que se cumpriron. Hai algunha que aínda non se cumpriu, pero que esperamos completar o máis pronto posible. O principal obxectivo para o que queda de mandato é ampliar a todos os veciños do Concello a totalidade dos servizos. Dende saneamento e abastecemento ata as comunicacións. O abastecemento xa o temos no 95 % da poboación. Antes das próximas eleccións estará ao 100 %
-¿Mudou a forma de gobernar despois de tantos anos?
-Entendo que non levei a cabo ningunha modificación á hora de xestionar o Concello, manteño a mesma forma de atender os veciños sen previo aviso e sen cita de ningún tipo. Algo que me parece esencial e fago dende o primeiro día.
-¿O trato directo cos veciños é clave para manterse eleccións tras eleccións?
-Tivemos un lema nas primeiras eleccións que era Concello para todos. Era algo que entendíamos que non se levaba a cabo e decidimos apostar por esta forma de traballar. En 1991 houbo un cambio importante na forma de funcionar. Basta con recordar que para conseguir un certificado de empadroamento, por exemplo, se podería tardar ata un par de días, e agora é algo inmediato. O que hoxe é normal daquela non o era. Houbo que achegar o Concello aos cidadáns. Foron uns anos difíciles, á hora de facer ver aos funcionarios que había que traballar doutra maneira más próxima.
-Fala de anos difíciles, ¿cal foi a decisión que máis lle custou tomar?
-Para dirixir o Concello, intentei dende o primeiro día que funcionase como unha empresa. Iso leva consigo unha atención directa e, aínda que iso teñen que dicilo os veciños e non o alcalde, creo que se conseguiu. Tamén houbo que pelexar por ter un instituto, un centro de saúde e unha escola de música.
-E o auditorio.
-Cando a escola de música empezou, fíxoo nas aulas do colexio de Baño, cos problemas conseguintes de que se movesen as cadeiras… A partir de aí conseguiuse un edificio que custou catro millóns de euros e do que, de verdade, estamos moi orgullosos. Non se trata só de lograr ao que un aspira, senón que hai que enchelo tamén de vida. Concellos da comarca con máis habitantes non lograron conseguir un edificio así, e facelo sen endebedar o Concello e mantendo os impostos mínimos paréceme un motivo de satisfacción. Dá gusto ver que está en permanente movemento, dende a sala de exposicións ata os cursos que alí se imparten.
-A outra cara son os proxectos que quedaron polo camiño, como a creación da mancomunidade Ulla-Umia. ¿? unha espiña ?
-Si. ? un proxecto polo que apostamos e no que estiven oito anos de presidente. Creo que durante ese tempo fíxose un importantísimo labor. Tivemos distintos proxectos europeos e despois fallou. Penso que se politizou. ? unha pena porque tanto nos anos que estivo na presidencia o alcalde de Catoira, Alberto García, sendo eu vicepresidente, como cando asumín eu a presidencia e me apoiaron os do PSOE, conseguimos pactar e poñernos de acordo para funcionar o organismo. Por iso lamento que a partir de aí non se lograse manter a mesma comunicación e deixase de funcionar.
-¿Cómo é a día de hoxe a relación cos alcaldes da comarca?
-Teño boa relación cos alcaldes, ou, polo menos, eu non son consciente de ter mala relación con algún. O que pasa é que non hai a relación esa permanente na que nos reuníamos con moita frecuencia; ao desaparecer a mancomunidade cada un seguiu o camiño polo seu lado. Iso si, compartimos o servizo de drogodependencia con Padrón, Dodro e Rois. E o obradoiro de emprego con Moraña. Un ano solicitase dende alí e outro dende Valga.
-Con quen non hai boa sintonía é coa xente do PSOE de Valga.
-Xa antes de comezar a lexislatura había un rexeitamento dos socialistas a todo o que fixese o goberno. En case tres anos de mandato imaxino que algunha cousa faríamos ben, pero nunca vin un recoñecemento. Penso que non é unha decisión intelixente pola súa parte, pero non vou entrar a valorar as liñas de actuación da oposición. Só quero dicir que xogan ao permanente desprestixio, sendo as continuas faltas de respecto e de educación o que máis lamento. A iso hai que sumar a denuncia permanente nos xulgados. Ás veces nos equivocaremos e tomaremos decisións erróneas, pero nunca faltando ao respecto a alguén.
«As comisións de coordinación que agora denuncia o PSOE creáronse co seu apoio»
«Non son consciente de ter mala relación con ningún dos alcaldes da comarca»
«O abastecemento
a todos os veciños estará concluído antes das próximas eleccións»«O que buscan PSOE e En Marea é o derribo que non logran nas urnas»
-O Contencioso Administrativo acaba de darlle a razón á Deputación sobre o financiamento do CODI. ¿Recorrerán ou demandarán á Xunta?
-Os técnicos están estudando a posibilidade de presentar recurso contra a sentencia. Pero, se a decisión é non facelo, claro que reclamaremos á Xunta. Entendemos tamén que independentemente de que a Deputación pensase que no lle correspondía esta función, debe apoiar aos concellos cando teñen algunha necesidade. En todo caso, quero deixar claro que haxa subvención ou non, o financiamento do CODI está incluído nos orzamentos do Concello.
-Está falando de vontade por parte da Deputación e non de obrigación.
-As dúas cousas. Falo de vontade cero, pero o Concello tamén tiña un informe do director xeral da Xunta de Galicia no que se di que é competencia da Deputación.
-O xulgado de Caldas está investigando as comisións de coordinación.
-Nós facemos as cousas dentro da legalidade e contando cos informes favorables de secretaría e intervención, algo que xa sabe o PSOE local, pero hai que molestar e xerar dúbidas entre os veciños. Foi no primeiro mandato, no ano 1991, cando se acordou a creación destas comisións. O PSOE votou a favor e tamén participou. Nós presentámonos como independentes e houbo un recurso do PP, e quen era nesa data o responsable dos populares é un familiar directo da que hoxe é a portavoz do PSOE. Ese recurso foi rexeitado por un informe do que obvian a súa existencia. E, máis recentemente, outro integrante do PSOE, Javier Carballo, volveu votar a favor, e agora é un dos denunciantes.
-Cita os informes favorables de secretaría e intervención. Precisamente os dos postos que En Marea vincula a unha trama de corrupción capitaneada por vostede. ¿Coincidencia?
-Estamos a un ano das eleccións e o que se pretende é o derribo que non se consegue a través dos votos. Foi o PSOE o que lle pasou información a En Marea e supoño que terán un acordo para desprestixiarnos.
-Tamén se pronunciou o colexio de secretarios e interventores de Pontevedra (Cosital).
-A maioría dos de Cosital terían que pasar primeiro pola empresa privada. Paréceme xusto que loiten polos seus intereses, pero Valga no ten porque pagar máis do que di a lei. O de En Marea, en cambio, son falacias. A trama da que falan non ten pés nin cabeza.
La Voz de Galicia