Ã?xito da Festa do XX aniversario do basket en Pontecesures

[photopress:IMG_9360web.jpg,full,centered]

Penso que non se pode calificar doutra forma o que pasou o sabado 8 en Pontecesures: xuntar ós fundadores do club de baloncesto e darlle unha homenaxe mais que merecida, aproveitando que xa se cumpriron ¡¡¡ 20 anos !!!, ver xuntos de novo a Fuxan, Prieto, Jorge, Bustelo, Carrillo, Miguel Refoxo, Angel Yelis, Melon, Chochis, etc, etc.. arredor de Fernanda, pedro, D. Manolo e D. José Ramón foi a mellor forma de decirlles GRACIAS, o mellor homenaxe, acordándonos que faltaron xente coma Felipe, Miguel Cochinke, Luis «Martelo»,  José «Panadero» Souto, e algún outro por ahí… Os 4 se levaron ademais unha bonita figura de cerámica que representa a uns xogadores loitando por un rebote… simbolo da unión que debe imperar neste deporte gracias ó seu nexo, que é a pelota naranxa (agora me saiu a «vena» das clases de Hª da Arte).

Tamén recibiron un agradecemento as primeiras empresas que colaboraran co basket:

Hnos. Castro Figueira, Bar Muelle, Librería Sar, Extrugasa e Vimasa, recollendo os representantes das empresas unha figura dun horreo gelego en cerámica.  

[photopress:100_3170web.jpg,full,centered]

Quero agradecer (e espero non olvidarme de ninguén) a colaboración de:

Concello de Pontecesures: pola compra das camisetas conmemorativas, e o apoio ó club.

Grupos folcloricos Xarandeira e Algueirada: Polas suas estupendas actuacións que serviron para animar a trade. 

Luis Sabariz e Antonio Pedrido: Por arbitrar a estos «cracks» do basket.

As cociñeiras das tortillas ricas ricas ricas (Ana Mari, Isabel e Rosa).

A Beni e Rosa polos seus «Caprichos» (elas entenderán),  

A todos os xogadores/as do Club Rio Ulla, que colaboraron no evento (creo que os homenaxeados quedaron «abraiados» polo pasillo que lle fixemos no medio da pista do pabellón).

A Elias e o seu axudante de Porto (Vidal). A megafonia impresionante.

A Chaves (grade) e a Trillolo por ese video que algún día será presentación mundial…

A «Pedrito» Piñeiro pola sua reportaxe de fotos e video-cutres 😉

� público por acudir a pasar a tarde connosco.

Pola miña parte nada mais que decir (diría tantas cousas)… tan só que este acto foi o mellor «triple no último segundo que podía anotar».

Entrevista «20 años aniversario C.B. Pontecesures»

Ai vinte anos que o Club Baloncesto Cesures saltou por vez primeira á cancha, coas fichas da federación baixo o brazo. Aquel soño, que puxeron en marcha os profesores Manolo Amenedo e José Ramón Pato, a monitora Fernanda Cuenca e Pedro, o preparador físico, é hoxe unha realidade con seis equipos en competición e corenta empresas que os respaldan.

Este sábado, aqueles pioneiros receben unha merecida homenaxe no pavillón cesureño. José Rodríguez Fructuoso, Fruqui , é a alma mater deste club.

-Hoxe é tesoureiro, pero antes…

p(sangrado). -Ben, eu non xogaba na primeira tempada, a do 85-86, pero si colaboraba co equipo. Despois fun xogador, adestrador, sígoo sendo, do equipo veterano, e ata presidente.

-¿Como foi aquela primeira tempada?

p(sangrado). -A historia vén dos principios dos oitenta. En Padrón había un club e, aló polo 83, un grupo de rapaces de Pontecesures foi xogar naquel equipo. No 85 desapareceu, e da unión daqueles chavales e doutro grupo, que aquí xogaba na liga escolar con Fernanda, xurdiu o Club Baloncesto Cesures.

-Oia, na foto daquel ano teñen unhas camisetas moi longas para ao básket…

p(sangrado). -� que empezamos xogando cunhas camisetas de fubito que patrocinaba o bar Muelle. Non tivemos camisetas de baloncesto ata o ano seguinte; déunolas a librería Sar, de Padrón. Extrugasa mercounos os primeiros chándales, tamén na segunda tempada. A filla de Andrés Quintá é do noso tempo, e non paramos de darlle a lata ata que o conseguimos. A ferretería Hermanos Castro mercara os uniformes daquel equipo da liga escolar. Foron os primeiros que nos axudaron, ademais de Vimasa, logo do exilio.

-¿Como que o exilio?

p(sangrado). -Si, a Padrón, no 91. O alcalde prometera axuda pouco antes das eleccións. Nós precisabámola para dar o salto á liga autonómica. El, Piñeiro Ares, gañou as eleccións, pero nada de nada. Tivemos que decidir entre desaparecer ou aceptar unha oferta de Padrón. Logo, no 95, voltamos con Trenco.

-¿Xogará vostede o sábado?

p(sangrado). -Eeee, iso é un misterio aínda.