Morreu Pepe Llerena.

O Señor Don José Victoriano Llerena Ferro
(Pintor e muralista cesureño, mestre de artistas, ceramista da Celta, e xefe decorador do Castro de Samoedo por máis de 40 anos.)
“Foi un pai e marido exemplar e un home realizado e feliz polo que lle deu a súa vida centenaria, aquela que perdeu sen querer perdela, e que lle quereríamos alongar. Hoxe lle choran pola ría de Sada e polas ribeiras do Ulla, chórano as sereas do río e as mulleres todas que pintou e aquelas que abeirou, como tamén lle choramos, desconsolados, os familiares e amigos, mentres o gran Llerena, o noso mestre creativo, vai camiño de Santiago, soíño, na súa postremeira peregrinación”
Finou o día de onte, aos 95 anos de idade, despois de recibir os Santos Sacramentos.
D. E. P.
A súa esposa, Enriqueta López Abruñedo; fillos, María Isabel, Antón Xosé, Cristina e Enrique; fillos políticos, Alfonso Vázquez e Esther Roca; netos, Sabela, Sandra, Javier, Candela e Selene; sobriños, curmáns y demais familia.
Pregan unha oración polo eterno descanso da súa ánima. Misa de ánima: hoxe venres, día 17, ás ONCE E MEDIA da mañá, na capela do tanatorio. Funeral: hoxe, ás CINCO da tarde, na igrexa parroquial de Sada D’Arriba. Enterro: a continuación, no cemiterio municipal de Sada. A saída do fogar funerario efectuarase ás CINCO MENOS DEZ da tarde.
Tanatorio Apóstol; fogar funerario, nº 2 – Lugar. Tarabelo, 58 Sada (A Coruña).
Sada, 17 de marzo de 2.023 www.funerariaapostol.es (981.621.992)

Deixounos onte en Sada o grande xenio das artes e mestre de artistas – pintor, escultor, ceramista, muralista,decorador – o cesureño Jose Victoriano Llerena Ferro (Pepe LLerena) ós 95 anos de idade. Naceu o mesmo día que Rosalia, pero 91 anos despois, en 1928, fillo de Segundo Llerena Braña (irmán do meu bisavó) e Carmen Ferro. De meniño tivo que ser internado no sanatorio de tuberculosos da Lanzada, onde puido recuperarse de tan mortifera enfermidade, despois duns 5 anos de estancia. Alí foi onde descubriu a súa vena artistica, despois de ver a unha enferma facer uns debuxos, empezou a darselle por debuxar e espertoulle a que sería a sua debordante imaxinación (cousa xenetica de sempre na familia LLerena). Saiu do sanatorio con 11 anos, sen saber ler nin escribir, pero logo cando vai á escola pronto ponse ó día. Xa moi mozo a súas ansias artisticas terán cabida comezando a traballar no seu pobo, na famosa Cerámica Celta que rexentaba Ramón Diéguez. Ali moldeaba figuras e as decoraba. Con 16 anos vai a estudar a Santiago na Escola de Artes e Oficios,mentras o compaxina dando clases particulares de debuxo, e xa daquela xa daba conta das súas andanzas artisticas o seu veciño Raimundo García «Borobó» no xornal «La Noche». Nos 50 vai traballar para a nova fábrica de cerámica artistica do Castro (Sada), onde se convertirá nun estreito colaborador de Isaac Díaz Pardo e sendo durante 40 anos o Xefe Decorador da empresa. Vivirá entre Sada e A Coruña. Nesta cidade será mestre de cerámica na escola de Artes e Oficios, e fará moitos murais para as entradas de edificios de luxo. En 1970 pasará unha estancia en Ecuador, contratado pola ONU, para ensinar técnicas ceramistas. Ademais da cerámica e murais, e autor de moitas pinturas, de estilo abstracto, coa que se presentará a prestixiosos certames e sendo recoñecido e galardonado en varios deles. Era unha persoa dun caracter moi alegre. Na vila natal deixou pegada coma escultor do escudo de Pontecesures, que está na casa do concello e donou a preciosa serea que luce na piscina municipal (1989). Tamén sonaravos a moitos a portada do libro «Los últimos cien años de Cesures»,que escribiu Jose Piñeiro Ares, pois a pintura do Pino Manso que alí aparece e tamén da súa autoria. Pepe Llerena soubo tamén transmitirlle o súa paixón pola arte ós seus fillos e incluso un deles, Antón Xosé Llerena López, é doutor en Belas Artes. Esa sensibilidade e caracter especial os seus fillos deixana con este agarimoso e sentido recordo na súa esquela : “Foi un pai e marido exemplar e un home realizado e feliz polo que lle deu a súa vida centenaria, aquela que perdeu sen querer perdela, e que lle quereríamos alongar. Hoxe lle choran pola ría de Sada e polas ribeiras do Ulla, chórano as sereas do río e as mulleres todas que pintou e aquelas que abeirou, como tamén lle choramos, desconsolados, os familiares e amigos, mentres o gran Llerena, o noso mestre creativo, vai camiño de Santiago, soíño, na súapostremeira peregrinación».O seu cadaver está no Tanatorio Apostol (Tarabelo-Sada) e este venres será as 17 h, será o seu funeral na igrexa parroquial de Sada de Arriba.Descanse en Paz Pepe LLerena.

Daniel Seijas Llerena

Padrón vive el primer fin de semana dedicado a la lamprea.

El dueño de Casa Farrucán con una lamprea /turismo de padrón

El municipio de Padrón vive desde hoy una nueva edición de las jornadas gastronómicas de exaltación de la lamprea, que tendrán lugar desde este viernes 17 al domingo 19 y del viernes 24 al domingo 26. Cinco esablecimientos ofrecen este año los menús lampreeiros a un precio de 40 euros por persona. Los establecimientos participantes son: Restaurante O SecretoO SantiaguiñoCasa Farrucán, Bar Manolo-A Taberna da Matanza y Pulpería Rial. Además, las personas interesadas en saber más sobre la lamprea y su pesca artesanal podrán hacerlo en la presentación del audovisual A lamprea en Padrón, o encanto do Ulla, el jueves 23 a las 19.30 horas en la iglesia de Nosa Señora da Mercé de Bandín. Ya el viernes 24, a las 20.00 horas, en el auditorio municipal, tendrá lugar una cata maridaje con degustación de varios platos preparados con lamprea, que se servirán acompañados por vinos de la zona. Y el sábado día 25, a las 10.30 horas, los niños y niñas de entre cinco y doce años podrán participar en el Pequechef en el auditorio.

El Correo Gallego

Apatrigal denuncia el mal estado del puente que une Cesures con Padrón.

Grietas en la calzada del puente

La asociación Apatrigal, de la que forman parte arquitectos y otros expertos en patrimonio, reclama  al Ministerio de Transportes una revisión urgente del estado del puente que une Pontecesures con Padrón, ya que aseguran que se encuentra muy deteriorado.
 

El colectivo se desplazó a la zona ante la alerta surgida en las redes sociales. Además, recabaron datos y, en el punto, pudieron comprobar “el lamentable estado de la citada infraestructura, tanto en el ámbito de la seguridad como el del patrimonio cultural”, señalan en un escrito que enviaron al director general de Carreteras, Juan Pedro Fernández Palomino.
 

La carta está acompañada de fotografías en las que, señalan, se muestra que “gran parte de sus tajamares”, en referencia al puente, “están en un estado lamentable, con pérdida de sillares de granito, griegas de considerable dimensión y desagregación estructural”.
 

Tampoco se salva la calzada, con “grandes grietas que coinciden con los tajamares”, señalan desde Apatrigal, que entiende que se trata de una “patología derivada del asentamiento de la plataforma del puente en los puntos críticos, que están perdiendo la necesaria estabilidad”.
 

Seguridad vial

Una situación de riesgo para la seguridad vial, de la que ya se hicieron eco vecinos de ambos municipios en las redes sociales y que ahora denuncian también desde Apatrigal.
 

El colectivo defiende que “de haberse llevado a cabo las labores de conservación y mantenimiento que requiere una infraestructura como esta, el puente no estaría tan deteriorado”.
 

Como no fue así, apuntan desde la asociación de la que forman parte arquitectos e ingenieros, Apatrigal ve necesario ahora una inspección inmediata del puente, por parte de técnicos especializados del Ministerio, “al objeto de conocer al detalle la patología que nosotros le adelantamos”, así como que se proyecte una intervención inmediata.

Importancia histórica

La asociación defiende también la importancia de la infraestructura desde el punto de vista histórico. “Este tramo formaba parte de lo que se considera el puente más largo de Europa durante muchos años, con una longitud de 2.500 metros, que transcurría sobre brañas, por medio de unos sistemas de circulación de agua similares al de un acueducto. Actualmente, solo se pueden apreciar pequeños tramos de esa obra de ingeniería, en lugares puntuales, y el puente en sí tiene un largo de 160 metros”, explican en la carta dirigida a Palomino.

Apatrigal defiende que el puente forma parte de la memoria de los vecinos de ambos municipios, “que han desarrollado sus vidas alrededor del río”.
La carta finaliza con una breve historia del nacimiento de Pons Cessuris (Puente de transeúntes), ordenado construir por Trajano en Iria Flavia, por donde pasaba la calzada romana XX Per loca marítima. En el puerto, inciden, estaba el Pedrón, donde amarraban los barcos.
La estructura pertenece además a al Nacional 550, que une A Coruña y Tui y que es, por tanto, una vía de comunicación clave para Galicia.

La Voz de Galicia

Fran Devesa lidera a candidatura coa que o BNG volverá dar a batalla pola alcaldía de Valga

Encabeza unha lista completamente renovada que pretende «devolver a ilusión» á veciñanza ante o «agotamento» do goberno de Bello Maneiro

No ano 2015, o BNG desapareceu da vida política de Valga. A agrupación local do Bloque quedara tocada por unha serie de problemas internos e, cando aínda non tivera tempo de se recuperar, a crise que ameazou con esnaquizar á formación acabou desencantando a moitos militantes, que no caso de Valga decidiron marchar para as súas casas. Un daqueles militantes foi Fran Devesa, que durante todo este tempo seguiu sendo militante do BNG, malia que non puidera exercer como tal na súa vila. Ata hai aproximadamente un ano, cando «apareceu un grupo de xente nova» e con gañas de reactivar a agrupación. Daquel primeiro movemento ven de nacer a que será a candidatura coa que o BNG se presentará ás eleccións de maio en Valga. Á fronte estará Fran Devesa, empresario do sector do turismo e veciño da parroquia de San Miguel.

Explica Devesa que se aceptou asumir este reto e embarcarse nesta aventura foi porque ten a certeza de que non está so: segundo afirma, o Bloque foi quen de artellar unha candidatura formada por xente chea de ideas, de ilusión e de gañas de traballar. «É unha candidatura moi renovada, temos moitísima xente nova», sinala. A lista non está cerrada completamente, e a intención é incorporar á mesma «a referentes do BNG en Valga», simbolizando dese xeito o renacemento na vila do proxecto nacionalista.

A hora de debullar o programa electoral do BNG de Valga está por chegar. De momento, Fran Devesa explica que no Concello hai máis traballo por facer que nunca. «Estes últimos mandatos do actual goberno [presidido por Bello Maneiro (PP)] están a ser un desastre. Non hai proxecto, non hai ideas e non hai ganas, o que se pode comprobar botándolle un ollo a como está todo. Valga está abandonada». Conseguir ilusionar á veciñanza desta localidade con ideas e iniciativas é o reto que se ten marcado o BNG, unha formación que parece ter logrado recompoñerse nesta vila e que arrinca «con humildade» pero disposta a ir «a por todas».

Diario de Arousa

Contas cuestiona el pago de dietas por 200.000 euros en cuatro ayuntamientos, entre ellos Valga.

El Consello de Contas hizo público ayer un informe en el que fiscaliza el pago de dietas de manutención, viajes y distintos gastos protocolarios de las alcaldías de los Ayuntamientos de Vilasantar, Trazo, Catoira y Valga.

El informe se refiere a períodos distintos en cada concello, y a diferentes gastos. En conjunto el análisis llega en algunos casos al 2014 y cuestiona en total el pago de más de 200.000 euros en dietas, que no se habrían justificado de forma acorde a la norma.

Cabe señalar que en los casos de Trazo y Valga los tribunales archivaron las investigaciones abiertas por las supuestas irregularidades sin que se sustanciase delito alguno.

En sus conclusiones, el consello señala que las cuatro entidades locales no han adaptado sus normas internas a las leyes que regulas las dietas. Afirma además que los sistemas de control interno y fiscalización previa son débiles, y lo mismo ocurre con la contabilización de los gastos. Por último, critica «la no existencia de códigos éticos y de conducta que definan la política de ética institucional».

La Voz de Galicia